Geçen hafta bilgiyi tayin eden vasıtalar insan şuuru mu yoksa dışımızda ki objeler mi? şeklinde felsefi bir yoruma geldik. Bu hafta bu yoruma bir ön hazırlık şeklinde insanı, insanın ruhu ve madde hakkında konuşacağız. 
        İnsanoğlunun canlı, cansız doğayla ve diğer insanlarla olan ilişkisi tek düze değil intizamsızdır. Fakat insan dışında ki doğada var olan canlıların tabiatla olan ilişkisi daha basit ve tek yönlüdür. Geçen hafta isimlerini zikrettiğimiz Hegel ve Marx gibi tarih ve felsefe yorumcuları, nedendir bilinmez, insanın doğayla ve kendisi ile olan ilişkilerini basite indirmeye ve tek yönlü bir yorum yapmaya özellikle gayret etme hatasına düşmüşlerdir. 
       Şu noktaya özellikle dikkat edilmelidir. İnsan basit bir varlık değildir. İnsanın kendisi ve meydana getirdiği kültür ve medeniyetler, bir madde ve mana sentezi durumunda bulunan insandan soyutlayarak açıklanamaz. İnsan ruhu olmadan bir ceset ve beden değildir ya da bendeni olmadan bir fikir ve ruh olarak da izah edilemez. Diğer taraftan gözlemlerimiz göstermektedir ki, batılı filozofların, maddeyi ruha, ruhu maddeye dönüştürme çabaları hep sonuçsuz kalmıştır. Tüm bu gayretlere rağmen ne maddenin ne de ruhun inkârı mümkün olmuştur. 
       Felsefe tarihi bize göstermektedir ki, bütün mekân ve zamanlarda materyalizm ve idealizm bir diğerine zıt, iki akım olarak mevcut olmuştur. İnsanlar felsefe yapmak ihtiyacını duydukları sürece de mevcut olacaktır. 
      Fakat İslamiyet tevhit sırrını çözerek, bu meselede mümin gönüllere huzur getirmektedir. 
      Bu düşünce ve şuur ile haftaya daha devam edeceğiz. 
Selametle…