Saygı kelime olarak her hangi bir şeye karşı duyulan üstün sevgidir. Bizim konumuz olan saygı ise, karşımızdaki bir insana, topluma karşı kişi olarak onların vasıflarını durumlarını mevki ve makamlarını, yaşlarını kale almadan aralarında ayrım ve aşırılığa kaçmadan hürmete dayanan duygu ve sevgidir. Saygı ile sevgi kelimelerini birbirinden ayırmamak gerekir.

Çünkü sevgi ve sevmekten ve hatta sevilmekten nasibini almamış olan insanda saygı da yoktur sevgi de. Saygı ailede başlar. İnsanın saygılı olması karşısındakine değer vermesi ailenin verdiği ilk kazanımlardır. Çünkü aile insanın ilk eğitim aldığı tecrübe edindiği deney ve uygulamaların verildiği eğitim kurumu ilk basamak okul dur.

Bizler genç insanlar olarak kendimizden küçüklere sevgi gösterirken bizleri eğiten geleceğimizin şekillenmesine yardımcı olan öğretmenlerimize, büyüklerimize, ilişki içinde olduğumuz herkese ve aile büyüklerimize saygılı olmayı elden bırakmamalıyız. Onları saymak, gururlarını incitmemek, kırıcı olmaktan kaçınmak, öğütlerine nasihatlerine önem vermek saygımızın gereği olmalıdır. Toplumun yaşam biçimi içinde olsun, sosyal aktivite ilişkilerinde olsun hayatın her konumunda ve dini inanç ve iman hususlarının tamamı insanlar arasında saygı ve sevgi temeline oturur.

Mutluluğun, huzurun, güzel münasebetlerin, başarının, takdir görmenin, velhasıl hayatın temel unsurlarından en önemlisi insanların birbirlerine saygılı davranmaları ile elde edilebilecek olgulardır. Okullarda arkadaşlar arası ilişkiler, evlilikte eşler arası münasebetler, aile fertlerinin durumu ticari hayattaki alış verişler de ilişki, çalışma arkadaşlarının karşılıklı temasları saygı ve sevgi temelinde yürütülürse mutlu birbirine güvenen yarınından emin birbirlerini sayan ve seven güler yüzlü insanları görürüz. Toplumda saygı insanlar arasında barışı ve dostluğu pekiştirir. Bu da insanların birbirleriyle uyum içinde yaşamasını sağlar.

O toplum gelişir ve ilerler geçmişten bugüne gelindiği gibi… Saygının yanında insanlar birbirine sevgide duymalıdır. İnsanlar birbirlerini severse her zaman diğerlerine yardım etmek ister. Bu sayede birinin bir sıkıntısı olduğu zaman bütün toplum o kişiye yardım etmek için bir noktada buluşur. O kişinin acısını paylaşır ve sıkıntısını azaltır. İster istemez yüreğinde taşıdığı o sevgi yumağını ve yapmış olduğun bu paylaşımdan dolayı rahatlık hisseder. Saygı ve sevgi farklı unsurlardır ama biri olmadan diğerinin hiç bir anlamı olmaz. İkisi biri birine bağlantılıdır diye düşünürüm.

Saygı ve sevginin bir arada bulunduğu toplumlar uzun ömürlü olur ve hiçbir zaman kargaşa içine düşmez. Bu yüzden biz de birbirimize saygılı davranmalıyız. Her zaman başkalarının sevincini ve acısını paylaşmalıyız. İnsanları sevmeli onları birbirinden ayırmamalıyız. Saygının önemi sevgiden oluşur. İnsanlar toplum içerisinde bile sevginin belirtisi olarak birbirlerine saygı sunarlar bu da sevginin önemli bir noktasıdır. Dünyamızda herhalde en çok kullanılan sözcüklerden biri de sevgidir. Çoğu zaman bu kelimeyi çoğunlukla anlamadan kullanır veya kendi ihtiyaçlarımıza göre değerlendirdiğimiz anlar çok olmuştur. Merhamet bile paralel olarak sevgiyi işaret eder.

Aslında bu kelime insanoğlunun elinde zorda kaldıkça kullandığı bir silah gibidir. Sevgimizi ilan ederiz. Kendimizi bazen acındırmak için sevilmediğimizden yakınırız. Derinlerde sevginin anlamını gerçekten bilen ve anlayan çok az insan var sanırım. Sevgi yürekte haykıran sestir. Saygı kişisel durumlarda olmak üzere her zaman karşılıklı olarak yürütülmesi gerekmektedir, Biz insanlar arasında karşılıklı saygı ve sevgiyi hiçbir zaman yitirmemiz gerekmektedir.