Gelişen ve büyüyen yeni Türkiye’nin ihtiyaçları artmıştır. Mevcut sistem ve anayasa ihtiyaçlara cevap verecek düzeyde değildir. Türkiye kabına sığmaz bir hale gelmiştir. Bütün alanları kapsayacak yeni düzenlemeler getirilmesi gereklidir. Bu durum her platformda her kesim tarafından dillendirilen bir ihtiyaçtır. Sağcısı solcusu her kesimden vatandaş, mevcut anayasanın bir darbe sonucu yapıldığını ve birçok sorunu barındırdığını kabul etmektedir. 
Ortada olan sorunu herkes bilip rahatlıkla gösterirken çözüm üretecek muhatap bulmakta zorlanıyoruz. Bunun nedeni objektif değerlendirme yapılamıyor, herkes kendi penceresinden değerlendirme yaparak farklı görüşlere şans tanımıyor. Türk-İslam geleneğimizde olan hoşgörü dünyada öne çıkarken kendi içimizde sürekli bir kabul görmezlik olarak ortaya çıkıyor. Öz eleştiri yapmak gerekirse kendi içinde uzlaşma kültürü oturmamış bir millet olduğumuzu kabul etmeliyiz. Eleştiriye açık değiliz. Bunu genel olarak değil şahsi olarak da algılamak gerekiyor. Birinin yaptığı yemeğe yönelik bir eleştiri yaptığımızda dahi geri dönüş olarak hiç beklemediğimiz sert tepkiler alabiliyoruz. Kimse yoğurdum ekşi demiyor.
Uzlaşma kültürüne yeterince sahip olmadığımız için toplumdaki kurallara sürekli istisnalar eklemişiz. Herkesin üzerinde uzlaşamadığı durumlarda hemen çeşitli yollara başvurularak düzen sağlanmaya çalışılmış. Mevcut düzendeki birçok kural beni isyan ettiriyor. Kurallar insanlığa hizmet etmeli diyorum. Bazı kuralların kime hizmet ettiği belli değil. Kimsenin canı yanmasın, herkesin gönlü olsun düşüncesiyle oluşturulmuş kurallar. Ortada bir ihtiyaç varsa şahsi düşünülmemeli ve topluma faydalı olacak ne varsa o getirilmelidir. Kuralların yaptırımları da uymayanlar için ağır olmalıdır. 
Kurallar insanlığa hizmet etmeli, kurallarda boşluk olmamalı. Kanun, yönetmelik ne şekilde kural oluşturulacaksa net bir çerçeve ortaya konulmalı ve art niyetli insanlara fırsat verilmemelidir.  Örneğin, okulların çevresindeki içki satışı yapan mekanların kapatılmasına yönelik bir kanun düzenlemesi yapılmıştı. Çok faydalı ve gerekli bir düzenleme olarak takdir ettim. Ancak kanunda öyle istisnalar bulunuyor ki bunlar iyi niyeti sekteye uğratıyor. Okul kapısı ile içkili mekan kapısı arasındaki mesafe 100 metre olacak, okuldan önce ruhsat almış mekanlara dokunulmayacak gibi istisnai durumlar bulunuyor. Şimdi burada kapıdan kapıya dediğin zaman olay farklı boyutlara gidiyor. Kapıları arasında 100 metreden fazla mesafe bulunan ancak yan yana bulunan içkili mekan ve okullar bulunuyor. Ruhsatını okuldan önce aldığı gerekçesiyle de okulla karşı karşıya alkol satılan yerler bulunuyor. Aslında yapılması gereken tek bir şey vardı. Gençliği, geleceği korumak amacıyla yapılan bu kanunda, okulların 100 metre çevresindeki içkili mekanlar kapatılacaktır, nokta denmeliydi. İstisnalara girildiği zaman bu durumdan hep art niyetli kişiler faydalanıyor. 
İstanbul boğazındaki yüksek yapıların oluşturduğu görüntü kirliliğine değinen Cumhurbaşkanımız çok doğru ve gerekli bir konuya vurgu yaptı. Cumhurbaşkanı Erdoğan açıklamasında bir boğaz yasası çıkarılması gerektiğini söyledi. Cumhurbaşkanını da rahatsız eden konuda oldukça titiz çalışılması ve art niyetlilere açık kapı bırakılamayacak şekilde bir çalışma yürütülmelidir. 1941 yılanda Anadolu Yakası’na ait imar planında sahildeki binaların 2 katlı olacağı kararlaştırılmıştı. Pekala ne oldu. Çatı katları bu 2 kattan hariç olarak görüldüğü için yüksek binalar tekrar karşımıza çıktı. Yüksek girişler, yüksek çatı katları derken kağıt üzerindeki 2 katlı binalar 4 kat görünümüyle karşımıza çıktı. 
Büyüyen, gelişen Türkiye’de, yeni Türkiye’de artık art niyetli insanlara prim vermeyelim. Kabına sığmayan ülkemizin ihtiyaçları da her gün artmaktadır. Doğacak ihtiyaçları karşılamak üzere hazırlanan kanun, KHK, yönetmelik gibi çalışmalarda açık kapı bırakılmasın. Kurallar net bir şekilde oluşturulsun ve suistimale açık istisnalar olmasın. Ne şiş yansın ne kebap anlayışıyla oluşturulan kurallardan fayda gelmedi, gelmez de. Kurallar sadece insanlığa hizmet etmeli.