21. yüzyıl da ekonomi ile ilgili unutulan bir husus açıklamak istiyorum. Ekonomi neyi amaçlar?
        21. yüzyılda, ekonomiden farklı olarak sosyal bir politika bilimi vardır. Yani amaç ekonomiyi idare etme aracı olarak kullanma durumu ortaya çıkmıştır.  Daha önceki yazılarımda değindiğim, üretim temel dört etmene dayanır. Bunlar doğa, emek, sermaye ve girişimdir. Bu dört faktör, üretim sonucunda pay alır ve bu paylar genel ekonomide, ekonomi kanunlarının oluşumunu inceler. 
Fakat sosyal politika bu paylaşımı kamu refahı, sosyal barış ve adalet perspektifinde araştırır. Gerhard Kessler içtimai siyaset kitabında: iktisadi faaliyetlerde bulunmak hiçbir zaman, insani hayatın nihai amacını oluşturmayıp, olsa olsa daha yüksek beşerî hedeflere varmak için, ancak bir vasıta olabilir. Buna rağmen, devlet ve sosyal adalet insani hayatın en yüksek ve en son gayesini inceleyebilir. Bu yüzdendir ki, sosyal siyaset, bağımsız bir bilim olarak, sadece iktisat siyasetinin yanında yer almakla kalmamakta, hatta önem bakımından bu bilimin üstünde yer almış bulunmaktadır.  
Bu açıklamalardan çıkarılacak doğru sonuç, ekonomi biliminin kendine has kanunları vardır. Ekonomik hayat belirli özel çizgiler dahilinde bu kanunlar etrafında gerçekleşmektedir. Olay Adam Smith’in düşündüğü gibi insani sosyal ve kültürel değerlerden bağımsız, denetimsiz hareket edemez. Yine Karl Marx’ın düşündüğü gibi, ekonomi bir altyapı olup, üstyapı olan beşerî, sosyal, kültürel ve ahlaki değerlerden etkilenmeden kendi kendine gelişen bağımsız hatta bu değerleri etkileyen bir yapı olamaz. 
Fakat İslamiyet, çağdaş sosyal siyaset biliminin de teyit ve tasdik ettiği gibi, ekonominin ve ekonomik faaliyetlerin kanunlarını bilmek ve tanımak şartı ile, dinle, ahlakla, hukukla, estetikle ve sosyal adalete dayanan bir devlet politikası ile kontrol edilebilir olduğunu ortaya koymuştur. (Seyyid Ahmet Arvasi, Türk İslam Ülküsü Cilt 2)
İslam ve sosyal politika bilimine göre ekonomi, doğayı hammadde olarak işlerken, beşerin tatminini amaç edinir. Fakat İslam ekonomi anlayışı, bunu yaparken, bir beşerin başka bir beşerin hakkını sömürmemesi, elinden almaması ve doğaya zarar vermemesi için denetim ve kontrol altında tutar. Kulun Allah’tan başka bir kula kul olmasını engeller. 
Selametle…