Gün geçtikçe ülkemizde akıllı telefon çılgınlığı büyüyor. Küçük yaştaki çocukların ellerinde bile pahalı, lüks telefonlar bulunuyor. 

Görüyorum ki insanlar yemiyor içmiyor telefondaki bu değişimi yakından takip ederek, piyasaya giren ilk telefonu almak için uğraşıyor.

Anlaşılan o ki milletimiz için akıllı telefonlar bir tutkudan öte yemek yemek, su içmek gibi önemli hal almaya başlamış. 

Hiçbir zaman yanımızdan ayıramadıklarımız arasında yer almış. Peki sizce bu durum ne kadar doğru?

Günümüzde tartışılması gereken en önemli konular arasında yer alıyor bana göre. 

Çünkü bu akıllı telefonların içine iyice düştükçe benliğimizi kaybediyoruz. Samimi birebir sohbetlerimizi sanal alemdeki sohbetlere tercih ediyoruz. Anlayacağınız sıcaklığı uzaklarda aramaya çalışıyoruz. O sakıncalı alemde hemen bir dost bulup özel hayatımızı bile hiç tanımadığımız birine anlatabiliyoruz... 

Akıllı telefonlarda bir de binlerce uygulama var. Bunları ücretsiz indirip dilediğimiz gibi vakit geçiriyoruz. Şimdilerde sokaklarda oynayan çocukta kalmadı farkındaysanız. 

Artık ilkokul çocuğunun bile bir akıllısı var. O telefonlarda binlerce oyun var, çocuklar bu yüzden dışarıda oyun oynamayı fuzuli sayıyor.  

Acaba diyorum ki bir alet hayatımızı bu kadar değiştirdiyse bu işte hikmet mi hezimet mi aramak gerekiyor anlayamadım. Ama görünen köy de kılavuz istemez sevgili okuyucular biz bu oyuncaklarla meşgale olurken birileri bizim düşünmemizi istemiyor. 

Örneğin Viyana’da okuyan bir arkadaşım ‘’Ülkemizde operatörler onlarca uygun tarifelerle millete SMS hakkı veriyor. Gençler SMS atacağız diye telefonlara düşüyor; ama Avrupa’da kimseyi böyle bir şeyle uğraşırken göremezsin’’ demişti. 

Artık bizi bir sürü uygulamayla bizim üzerimizde ne denemeye çalışıyorlar onu da düşünmek lazım…

Hep olumsuzluklarından bahsettik; ama iyi yönleri de var tabiî ki. Bilinçli kullanıcılar için bulunmaz bir nimet niteliğinde. Benim önerim balını, kaymağını biz yiyelim gerisine bulaşmayalım yoksa bu gidişatı kimse iyi görmüyor.