Havaların ısınması, bahar aylarının kendini göstermesiyle birlikte bağ-bahçelerde hareketlilik başladı. 
Köylerde, ilçelerde, şehirlerde… 
Kimimiz ticari, kimimiz ihtiyaçtan, kimimiz de hobi olarak ekip biçmek istiyoruz.  
Büyükşehirlerde fırsatını bulan kendini bağ bahçelere atıyor. 
Özellikle hafta sonları müstakil bahçeli yapılar ile hobi bahçelerinde yoğunluk yaşanıyor. 
Bir hazırlık sürecine girilmiş durumda.

Toprak belleniyor, sürülüyor; velhasıl ekim ve dikime hazırlanıyor. Bu arada ağaçlar ve asmalar budanıyor. 
Kimilerimiz hobi amaçlı olup, olsa da olur olmasa da düşüncesindeyken, kimilerimiz ihtiyaçlarımızı karşılama, kimilerimiz de satıp para kazanmanın peşindeyiz. 
Neticede her zaman olduğu gibi toprak anadan, ağaçlardan beklentilerimiz var, sorgusuz sualsiz… 
Toprak ne diksen büyütür, meyve sebze üretir ya…
Yine yeşillendirecek ağaçları, meyveye durduracak… 
Yine büyütecek fideleri, sebzeyle dolduracak. 
İnsanoğlu dikeyim olsun, ekeyim bitsin ister…
Kurban olduğum Allah da, verir de verir.

Toprağı, suyu, havayı… Kısacası Yaradan’ın bizler için sunduğu tüm bu imkanları, nimetleri layıkıyla kullanan ve kullanabilecek olanlara helal tabi ki… Ama ya kullanmayan, kullanamayanlara?.. Kıymet bilmeyenlere?.. Şükretmeyenlere?.. Bu nasıl oluyor, bu ne müthiş bir döngü, bunun mimarı kim sorgulamasını ihmal edenlere ne demeli?.. 

Diyeceğim, toprağa ihanet etmeyelim; havaya, suya ha keza… 
Kıymetini bilelim…

En başta hunharca kullanmayalım… Sömürmeye çalışmayalım. Toprağa toprak, havaya hava, suya su gibi yaklaşalım; temiz, iyi niyetli, verimli, yardımcı, doyurucu, şükürlü… 
Ve doğallığını korumaya gayret edelim.