Kalbimin derinlerinde öyle hisler yatıyor ki, onları anlatmak ya da yazmak yerine bir küfrün içine sığdırıp kurtulmak istiyorum. Öyle sahipsiz öyle çaresiz duygularım var ki bir camii avlusuna sabah namazına beş kala bırakıp kaçmak istiyorum.

***

Susuyorum,

Sustukça konuşasım kaçıyor,

Konuşmaya çalıştıkça,

Yazasım geliyor,

İlk cümleyi yazıp yazıp siliyorum…

Sildiklerim dudaklarımda bir küfrün içine doluyor,

Sus diyorum,

Harf harf dökülüyor dudaklarımdan isyanım,

Zamana,

Mekana,

İnsanlara…

***

Kalemin iki ucu sivridir aslında,

Ama,

Bir tarafı açıktır sadece,

Bir tarafı sivri görünür,

Bir tarafı masum ve sessiz,

Sadece bir tarafıyla yazarsınız ama diğer tarafı da o tarafı destekler aslında,

Yani,

Tek taraflı değildir kalem,

Her iki tarafında parmağı vardır yazıda,

Çünkü,

İlk önce sessiz düşer harfler damla damla,

Hece olur düğümlenir,

Cümle olur örgütlenir,

Yazı olur,

Gelir kaleme...

***

Kağıt izin verir,

Kendisine yapılan zulme,

Sesini çıkarmaz,

Desteklemez de,

Ama!

Elinden de bir şey gelmez,

Mecburdur kaleme,

Çünkü kalemle anlatır derdini herkese…

***

Kağıt, kalem üzerinde gezindikçe açar bütün sırlarını,

Aslında kağıda gizlice kazılmıştır yazılanlar,

Kalem sadece ortaya çıkarır,

Kağıdın üstünü karaladıkça,

Hani kağıdın altına bir demir para koyup karaladığınızda nasıl çıkar paranın üstünde olanlar,

İşte öyle çıkar,

Kalem gezdikçe kağıdın içinde saklı olanlar…

***

Kaleme değil kağıda derç edilmiştir bütün yazılacak olanlar,

Şu an okuduğunuz yazı gibi,

Kağıda derç edildi önceden bu yazılanlar,

Benimkisi sadece kağıdın altındakileri ortaya çıkarmaktır.

Yoksa ne bende bir marifet vardır ne de kalemde.

Her şey ortadadır ama,

Kalem sebep olur yazar,

Kağıt boyun büker katlanır bu işkenceye,

Ve harf harf hece hece dökülür kağıda sessizce…

***

Kaleminde suçu yoktur,

Kağıdın da günahı yoktur,

Bu yazılanlarda ve çizilenlerde,

Çünkü,

Onlar birer emir kuludur,

Yazı yazanın elinde,

Kalem karalamasa,

Kağıt dile gelmez,

Kağıda yapılmasa bu işkence,

Kağıt içindekileri söylemez.

Suçu yoktur yani ikisinin de,

Bütün suç,

Yazılanları kağıtların içlerine gizleyenlerde…

***

Ama şimdilik,

Kağıt müebbete çarptırılmış yatıyor,

Kaleme prangalar vurulmuş gönül mahzenlerinde,

Ve bir gün gelecek,

Kalem karalayacak,

Kağıt ifşa edecek her şeyi,

İşte o gün hiçbir şey gizli kalmayacak,

Ve defter-i kebir olarak çıkacak herkesin gözleri önünde…

***

Vesselam…