Osmanlı için için çökertilmeye çalışan iç ve dış düşmanlar birlik olmuş, dünyanın en büyük imparatorluğunun sonunu getirmeye bilerek bilmeyerek Osmanlı'nın sonunu hazırlamışlardır.

O zaman milli marşımızı yazan, bu millete hediye eden Mehmet Akif Ersoy Çanakkale Savaşı için yazdığı şiirinde bir yerde;

“Sen ki, İslâm'ı kuşatmış, boğuyorken hüsran,

O demir çemberi göğsünde kırıp parçaladın;”

“Ey şehîd oğlu şehîd, isteme benden makber,

Sana âgûşunu açmış duruyor Peygamber.”

Bitti dedikleri Osmanlı'ya dünyanın en büyük ordularını toplayıp, Çanakkale'de saldırdıklarında sadece Osmanlı'yı yıkmak değil Çanakkale ile birlikte Mescid-i Aksa ile Mekke, Medine yani Kâbe ile Medine'deki önderimizin, liderimizin, peygamberin de içinde İslam dünyası topyekûn kutsalları ile birlikte yerle bir edip İstanbul'un, Endülüs’ün intikamını almakla kalmayıp bugün olduğu gibi İslam dünyasına yapılan en büyük saldırı ile kıyametler kopacaktı.

Alparslan’la gelen, İstanbul'un fethi ile Osmanlı’nın mühürlerini kaldırmak Allah'ın kitabı Kur’an-ı Kerim’i kaldıracak, camiler yıkılacak, müslümanlar sahipsiz kalacaktı.

Anadolu tekrar dirildi ayağa kalktı. Akifler, bütün vatan sevenler, Sütçü İmamlar gibi erkeği, kadını, delikanlısı ile topyekûn bayrağını yere inmemesi için 250 kilogram topu alıp atan kahramanlar hep birlikte “Ya zafer ya şehadet!” diye Allah'ın yardımı imanla acı kuvvetleri Çanakkale'de düşmanı mağlup etti.

Anadolu ayakta destanlar yazıyordu. Dünyayı Çanakkale'de geldiği gibi geri gönderen atalarım her yerde ayağa kalktı, ben de varım diye Anadolu tekrar dirildi. Zaferinin şükrü ile yaraları sarmaya hazırlanırken bir de Çanakkale'de denize döktüğümüz, geri püskürttüğümüz düşmanlar Avrupalılarla birlikte İstanbul'u işgal ettiler. Anadolu ayakta, şaşkın anlam veremiyordu. Anadolu'da millet kıyama kalktı. İşgal edenleri ya denize döktü ya geldikleri gibi geri gönderdi.

Yüreğimizi kopartan her hafta okuduğumuz, sanki yeni okuyoruz gibi ilk heyecanla hep birlikte okuduk, okumaya devam edeceğiz marşımızı.

Çanakkale'de, Millî Mücadelede zaferler kazanan, şehitler verdiğimiz gazilerimiz gururla göğüslerine madalyasını takan aziz milletime Çanakkale'de, Millî Mücadelede savaştığımız düşmanı örnek almamız, onlar gibi olmamız yani Avrupalılaşmamız istendi.

Düştüğümüz yerden kalktığımızda kendi mayamız yerli ve milli kültür ve değerlerimizle yeniden kolları sıvayıp muasır medeniyetin üstüne çıkıp önder ve lider ülke olacağımıza, Avrupalılaşacağız, düşmanlarımızı örnek alacağız dayatması, yerli ve milli değerlerin yaralanmasına kendi harcımızı yapıp lider olacağımıza Avrupalılaşacağız diye uzun yıllar oyalandırıldık.

Bugün de örnek almamızı istenenler dünyayı karıştırma, ilk kıblemizde çocuklar, anneler, babalar, yaşlılar; evlerinden, vatanlarından çıkarılmak üzere dünyanın gözü önünde evleri başlarına yıkılıyor, binaların enkazlarında çıkarılan çocuklar, yaralılar çığlıklarla, ağıtlarla hastaneye getiriliyor, hastane bombalanıyor, orada öldürülüyor. Camiler Allah'ın evi diye sığınıyor, camilerle birlikte bombalanıyor. İnsanlar ölüyor. Kilise bombalanıyor. Din, dil, renk ayrım yapmadan insanlık katlediliyor, yok oluyor.