Bireylerin gelişiminin en önemli noktası ailedir. Doğum öncesinde başlayıp ölüme kadar değişen ve gelişen bireyin davranışlarında büyük oranda aile etkilidir. Bireyin akademik başarısı üzerinde de ne etkili faktör anne baba tutumlarıdır. Ailenin bireye karşı tutumu, düşüncesi, davranışı bireyin şekillenmesi üzerinde rol oynamıştır.

Anne ve baba ile özdeşlik kuran çocuk anne baba ile benzer tutumlar sergilemeye başlar. Çocuğun bu davranışları ilerleyen zamanlardaki davranışlarını da etkiler. Pek çok farklı anne baba tutumu bulunmaktadır. İlk olarak otoriter anne baba tutumu ve etkisine bakalım: Otoriter anne baba tutumunda, anne baba çocuğu kendi ideallerine göre yetiştirmek ister. Bu isteğinden dolayı da çocuğa katı ve sert davranır, çocuğa sağlanan imkânları aza indirmeye çalışır. Bu tutumlarla karşılaşan çocuklar ise aşağılık duygusunda olurlar; çekingen, içe kapanık ve hassas bir karakterde sergilerler.

Otorite kontrol aracı olarak kullanılmamalıdır. Kontrol aslında otorite olmalıdır. Bir diğer tutum türü ise ilgisiz anne baba tutumudur. Bu tutumdaki anne babalar çocuğun isteklerine bir sınırlama koymazlar. Çocuğun isteklerine karşı kayıtsızdırlar, bu durumda çocuğun agresif davranışlar sergilemesine neden olur. Çocuk dikkat çekmek ve aileye kendini göstermek için çabalar, huzursuz olur. Diğer bir tür çocuk merkezli anne baba tutumudur. Anne babanın istek ve düşüncelerinden çok çocuğun istek ve düşünceleri ön plandadır.

Bu durum çocuğu doyumsuz bir birey yapacaktır. Beraberinde ise genellikle çocuk sorumsuz, çabuk kızan, çabuk küsen, sabırsız ve kendini beğenme gibi özelliklere sahip olacaktır. Kararsız anne baba tutumunda çocukta da kararsızlık görülebilir. Çocuk neyi ne zaman yapacağına karar veremez. Etkili bir karaktere sahip olamayan bu bireyler sinirli, kavgacı ve tepkisel kişiliğe sahip olurlar. Anne babanın kararsız olması eğitim alanında da görülebilir. Bu durumda çocuğun başarısında engelleyici etki yaratabilir. Aşırı koruyucu anne baba tutumunda; anne babalar çocuğunu el üstünde tutarlar aşırı kontrol ortamı sağlarlar.

Ev ortamı huzursuz ve kaygı verici olduğundan çocuğun akademik başarısında etkili olur. Çocuklar ise çevre ve hayata uyumda sıkıntı yaşarlar, mutsuz olurlar. Son olarak olumsuz durum yaratacak tutumlardan mükemmeliyetçi tutuma bakacağız. Mükemmeliyetçi anne baba tutumunda çocuğun kapasitesine bakmadan kendi düşündüklerini yapmasını isterler, çocuğun her alanda başarı göstermesini beklerler. Çocuk ise iyi olmayı ister ama yapamayınca hayal kırıklığına uğrayıp mutsuz olur.

Ailelerden beklenen ve çocuk için en iyi olan kabul edici, güven verici ve demokratik bir anne baba tutumudur. Anne babalar çocuklara karşı derin ve içten bir sevgi duyar. Sorunların çözümünde çocuklarına rehber olurlar. Çocuğun ilgi ve ihtiyaçlarına saygı gösterirler. Çocuğun okul aktiviteleriyle yakından ilgilenirler. Çocuklar ise duyarlı, sorumluluğunu bilen, uyumlu birey özelliğini gösterir. Bu tutumla yetişen bireyler bir bütünlük içerisindedir ve akademik başarısı da yüksektir. Sonuç olarak anne baba tutumları çocuğun sosyal kaygısına ya engel olur ya da neden olur. Çocukların nasıl bir birey olacağı aslında anne babaya bağlıdır büyük oranda. Bir nevi çocuklarınız sizin/bizim yansımalarımızdır aslında. Çocuğumuzu tüm yönleri ile bir bütün olarak görmeliyiz.