Sevgili okurlar, geçtiğimiz haftalarda Mamak Anadolu İmam Hatip Lisesi öğrencilerinin isteği üzerine Çeçen Davamız ile alakalı bir röportaj gerçekleştirdik. Bu hafta röportajın beşinci serisini gazetedeki köşemde sizlerle paylaşacağım.

Röportör: Sizin için Çeçen liderler arasında diğerlerinden sıyrılan ve sizin için daha kıymettar olan birisi var mı? (Varsa kim ve neden?)

Alperen Aydın: Dünya üzerinde hemen hemen her yerde Cahar Dudayev siyasi ve askeri zekasıyla bu soruya muhatap olan herkesin kıymetlisidir. Benim de öyle ama Şamil Basayev bana duygusal ve cesur yapısıyla hepsinden daha yakın geliyor. Benim en kıymetlim Basayev… Hayatı mazlumlar için savaşmakla geçmiş. Bu uğurda her şeyini feda etmiş. Liderleri, arkadaşları hepsinden önemlisi ailesi katledilmiş. Evini barkını geçtik önce bir bacağını sonra canını Allah’a kurban vermiş adam gibi bir adam! Bu adamın beni etkileyen en önemli özelliği sevgisini ve duygusallığını bir aksiyon olarak ortaya koyması! Azerbaycan’da mesele mi var?

Basayev orada! Dağıstan’da Müslümanlar yardım mı istiyor? Basayev orada! Feryat figan kan ve gözyaşı neredeyse Basayev’i oralarda bir yerlerde bir mazlumu bağrına basmış ve aynı zamanda bir zalimin kafasına sıkmış olarak görürsünüz! Devletin en zora düştüğü zamanlarda kamuoyu yaratabilmek, dünyanın ilgisini defalarca Çeçenistan’a çekmek için akıl almaz eylemler planlayıp uygulamış çok zeki bir adam. Şamil aslında uluslararası kamuoyunda pek çok eleştirinin muhatabıdır. Ama napalım, Türk insanı biraz da böyledir. Sevdiği için dünyayı yakacak adamı sever. Hele o sevgi İslâm’a, vatana ve millete ise o adam tadından yenmez. Aliya’yı, Ömer Muhtar’ı, Dudayev’i, Basayev’i bu yüzden Türk olarak görürüz, bu onların ırklarını reddettiğimiz için değil kanımızdanmış ailemizdenmişçesine muhabbet beslediğimiz, yakın bulduğumuz için!

Röportör: Grozni’nin tamamen düşmesinin ardından Çeçenistan’da siyasi ve sosyal değişiklikler neler oldu, bu değişiklikler bölgedeki istikrarı nasıl etkiledi?

Alperen Aydın: Grozny… Çeçenistan’ın başkenti... Biz, Dudayev’in şehadetinden sonra Grozny’e Caharkale deriz hep. Caharkale birçok defa kuşatıldı, Ruslar tarafından tarumar edildi. İlk kuşatma Dudayev döneminde 11 Aralık 1994’te oldu. Dudayev, askeri dehasıyla destansı bir şekilde direndi. Çeçen mücahitler Caharkale’yi Ruslara zindan ettiler. Caharkale’de 1996’da yapılan başarılı operasyonlarla Çeçen mücahitler başkentte tam kontrolü sağladı ve Rusya, Çeçenistan İçkerya Devleti’ni tanıyıp barış imzalamak zorunda kaldı. İkinci Rus kuşatması, Mashadov döneminde İkinci Çeçen Cihadı’nın başlamasıyla oldu. 1999 – 2000 kışında Ruslar, Caharkale’nin bir kısmını kontrol altına aldı. Birkaç sene boyunca mücahitler ara ara şehrin bazı kısımlarında kontrolü ellerine geçirseler de tam manasıyla bir başarı sağlanmadı ve Caharkale tamamiyle düştü. Rusya, kukla bir Çeçen devleti oluşturdu. Başına da Ahmet Kadirov denilen haini getirdi. Şamil Basayev 2004’te Ahmet Kadirov’u, bir tören esnasında bombalı bir düzenek ile havaya uçurdu.

Ahmet Kadirov’un ölümünün ardından Alu Alkhanov, 2007’ye kadar başa geldi. 2007’den günümüze kadar da kukla Çeçen devletinin başkanlığı Ahmet Kadirov’un oğlu münafık Ramazan Kadirov’a katil Putin tarafından teslim edildi. 2007’den günümüze bu kukla devletin başında Ramazan Kadirov haini var. Caharkale düştükten sonra bizimkiler yani Çeçen İçkerya Devleti, dağlardan yönetilmeye başladı Sadulayev’in şehadetine kadar devlet başkanları hem başkan hem komutanlık yaparak Rusya’ya ve Kadirov yönetimindeki kukla Çeçen devletine karşı mücadele ettiler. Abdulhalim Sadullayev’in şehadetinden sonra Kasım 2007’den bu yana, Ahmed Zakayev, sürgündeki hükümetin başbakanı olarak Çeçenistan’ın dışında Avrupa’da politik olarak mücadelesini sürdürüyor. Küçük direniş grupları ise Kafkasya’da bağımsızlık mücadelesini sürdürmeye çalışıyor. Grozny onların olsun, Caharkale elbet bizim olacak, anlayana!

Bu değişikliklerin bölgedeki istikrarı nasıl etkilediğini Kadirov konusuyla beraber ele almak isterim.

Röportör: Abdülkerim Bedir