Nereye gitseniz konuşulan tek bir konu var, zam. Sokakta, kafede, otobüste, markette, evde, her yerde. İnsanlar o kadar bunalmış durumda ki çareyi birbirlerine dert yanmakta buluyorlar. Her girdiğimiz ortamda konuşulan tek konu bu. Tabi, gazeteci olunca da size yöneltilen sorular hep aynı oluyor. “Nasıl düzelecek bu ekonomi? Nereye kadar zam?” gibi gün içerisinde benzer sorulara maruz kalıyorsunuz. E her gittiğiniz yerde de aynı konular konuşulunca normal vatandaştan daha çok daralıp, bunalıyorsunuz. Sabahtan akşama kadar aynı konu üzerinde konuşup, hiçbir şey yapamamak ise ayrı bir sıkıntıya sokuyor insanı. Tek, umudunuz ne yapıp edilip ekonominin düzeltilmesi oluyor. Umuyorsunuz, çünkü ummak istiyorsunuz. Ekonomi bir an önce düzelsin istiyorsunuz. Ama gel gör ki siz ne kadar isterseniz isteyin bazı şeyler bildiğini okuyor. Mesela bazı siyasiler halen ekonominin iyi olduğu kanaatinde. Bunun halkta bir karşılığı var mı? Ben söyleyeyim yok. Çünkü vatandaş, ekonominin ipinin ucunun kaçtığını düşünüyor. Kısa vadede düzeleceğini de düşünmüyor. Tek umutları yeni bir seçim. Gerçi seçim sonrası bile düzeleceğini düşünmeyenler var. Ama ne yaparsın vatandaştaki de bir umut…

Trafik azaldı
Motorine gelen son zamlar yüzünden kimse otomobiline binemez oldu. Ankara’da fark edersiniz, sabahları trafik gözle görülür bir şekilde azaldı. İnsanlar kontağa basmaya korkar oldu. Tabi buna paralel, toplu taşıma araçlarındaki insan sayısında gözle görülür bir artış var. Otobüsler tıklım tıklım. Sabahları yer bulmakta zorlanıyorsunuz. Gönül isterdi ki şehirdeki trafik sayısı hayat pahalılığından değil, çevreye duyarlılıktan azalsın. Ama ne yaparsınız burası Türkiye, malum.