Yetimler önceliklidir, yetim çocuklarının bazısı şehit çocuklarıdır, bazısı annesini ya da babasını hastalığa karşı kurban vermiştir ve hatta kimileri de dünyanın değişik yerlerinde birbirlerinin dünyalık arzularına kurban edilmiş, daha çocuklarını yaşayamadan şehirleri yıktığı kadar ruhları da tahrip eden savaşın soğuk yüzü ile karşılaşmıştır. 

Anneleri ve Babaları artık yanlarında değildir. Onlar ise sahip çıkmayı herkesten çok hak edenler. Onlar Hz Peygamberin yanındaki gibi Enes olmayı arzularlar. Onlar Ümmed Derya’ını yanındaki yetimler gibi Allah Resulünün de müjde müminlerden ilgi ve şefkat görmeyi ümit ederler. Peygamber Efendimiz gönüllüler anlasın gözler canlandırsın diye dünyada bir yetimi kollayan onun derdine ortak olup sofrasında yetimle ekmeğini paylaşanların cennetle bu şekilde kendisinin yanı başında bulunacağını anlatıyor bizlere. Peygamber yetimlere sahip çıkıyor, Allah Resulü babasını yitirmiş yavrulara kol kanat geren her zorluğa rağmen onların üstüne titreyen hatta onları kendisine tercih eden anneleri için şunları söylemiştir. 

Ben ve karşılaştığı sıkıntılar ve bağımsızlık yüzünden yanakları kızarmış kadın kıyamet gününde şu ikisi işaret parmağı ve ortak parmak gibi yakın olacağız. O kadın ki kocasının ölümü sebebi ile dul kalır. Asil ve güzel olduğu halde çocukları yetişinceye ya da ölünceye kadar kendisini yetim çocukların bakımına hasreder ve evlenmez buyuruyor. Annesiz, babasız büyümüş Allah Resulünden daha iyi kim anlayabilir yetimleri. Yetim malı yemek ne büyük günahtır, cana kıymak, iftira atmak gibi hususları beraber insanlığı felakete sürükleten yedi büyük günahtan biri olarak Allah Resulünün dilinden yer bulan bu günah tüyü bitmemiş yetimin hakkını gözeten yüksek bir inancın ve medeniyetin temsilcisi olarak bizler için affedilmez bir davranıştır. 

Bilakis bizler için anne ve babalarından birer yadigâr ve Allah’ın birer emaneti olan yetimleri gözetmek cennete açılan kapıdır. Yetim malı yemekten sakındıran bu uyarılarla birlikte, yetimin bakımı ile ilgilenen kişinin fakir olması halinde ihtiyacı oranda bu maldan almasına müsaade edilmiştir. Peygamber Efendimiz Yetimin malına yaklaşmayın, yalnız ergenlik çağına erinceye kadar onun malına en güzel biçimde yaklaşabilirsiniz. Ayeti ile yetimlerin mallarını haksız yere yiyenler ancak ve ancak karınlarını doldurasıya ateş yemiş olurlar zaten onlar çılgın bir ateşe cehenneme gireceklerdir. Biz Müslümanlarda yetim malı yememeye dikkat edelim. Allah’ın bize vermiş olduğu nimetlere her daim şükür edelim, yetim malı yemekten kaçınalım. Allah’ın merhamet ile tecelli ettiği kullarından olalım. Selam ve Dua ile.