Bugünkü yazımın ana konusu milli takım ve Stefan Kuntz basiretsizliği hakkında olacak.

Kuntz geldiği ilk günden beri alaycı tavırları, Türk futboluna attığı üstten bakışlarıyla herkesin tepkisini çekti. Üzerine bir de oynattığı oyun tabiri caizse ‘cacık’ çıkınca elde tutulur tek bir yanı bile kalmadı. Şu anda o koltukta oturmasının tek sebebi Hamit Altıntop’tur. Hamit, kendi hatasının farkında ancak kabul etmemekte de ısrarcı… Kuntz kesinlikle bizim futbol dinamiklerimize uyan bir hoca değil. Bir kere ruhu yok. Saha kenarında attığı bakışlar, sakinliği, hissizliği… bize böyle hocalar uymaz. Vurdulu-kırdılı, elli- kollu, fazlasıyla bağıran hocalar bize gerek. Oynattığı oyuna gelirsek zaten söylenecek bir şey yok çünkü elle tutulur bir oyun yok ortada, Ermenistan maçı malum, hayatında toplasan 5 maç sol bek oynamamış Cenk sol bek oynadı, elinde orijinal sol bek Kazımcan varken macera aradı.

Japonya maçına gelelim, hiç şaşırmadım. Beklediğim oyun, beklediğim pasiflik, beklediğim skor. Japonya oyun olarak da, futbol mantalitesi olarak da, sahada duruş olarak da bizden kat be kat üstün bir takım. Artık şu herkesin yeri garanti mantığından çıkmamız gerektiğini düşünüyorum, milli takım böyle bir yer değil, formsuz oyuncunun yeri olmamalı milli takımda. Örneğin Merih Demiral, bu kadar rahat olmamalı mesela, ‘ne olursa olsun çağrılırım’, Stefan Kuntz eğer bir şeyleri düzeltmek istiyorsa önce oyuncu seçimlerinden başlamalı ki çok ümidim yok onu da belirteyim.

Biz bence yeni hoca arayışına en hızlısından geçelim. Ancak ne olur şu bir kere yıkandığımız nehirde 50 kere daha yıkanmayalım. Fatih Terim konuşuluyor, Abdullah Avcı konuşuluyor. Anlamak gerçekten güç, aklımıza başka hoca gelmiyor mu? Ortada bir federasyon var, bir de Hamit Altıntop var. Şöyle bir bakıyorum da sanırım Hami Altıntop ne derse o oluyor. Peki, koskoca bir ülkenin milli futbol takımının kaderini tek bir insana bırakmak doğru mu? Bu haftaki sorum size, cevaplarsanız sevinirim…