Eskilere oranla bu günlerde şiddet ismini ne acıdır ki çokça duyar olduk. Şiddeti kendine yaşam biçimi olarak kabul eden cehalet timsali insanlar, yapılan bu iğrenç tavrınız cahillik, geri kalmışlık, kendine güvensizlik, zavallılık gibi bütün olumsuz sıfatları kazanmanıza sebep olmuştur. Sizinle aynı toplumu paylaşmaktan, aynı hayatta yaşamaktan utanır olduk. Kadına el kaldıran insan (?) kendini bu şekilde davranarak güçlü mü hissediyorsun ya da söz sahibi olduğunu mu sanıyorsun? 

Yaptığın ile kadının gözünde zerre değerin yok! Kadın sana ekonomik yönden bağımlı olduğu, yemeğini, çamaşırını yıkadığı, sana bir evlat verdiği için mi hak ediyor şiddeti! Ya peki o çocuklar neydi onları şiddete hapseden? Yetmezmiş gibi hayvanlara kabullenilemez göstermiş olduğun tavırlar. 

Toplum olarak bu görüntülerden, haberlerden sona gelmiş bulunmaktayız. Yapılan davranışlar kabullenilemez. Şiddetin küçüğü-büyüğü, hafifi- fazlası olamaz. Şiddete başvuran insanların geçmişte ailelerinde çokça şiddete şahit oldukları gözlemlenmiştir. Bu bilinçaltı mı onları da şiddete yöneltti? Ailesine, annesine saygı göstermeyen bir birey ileride eşine, çocuğuna da saygı göstermiyor bu kanıtlanmış bir gerçek. 

Anlıyoruz ki çocukluk neredeyse bütün hayatımızın temeli. Çocuklarımıza şiddetin ne kadar kötü bir davranış olduğunu anlatmalı, önlerinde tartışma dahi yapmamalı, kadın erkek eşitliğinden bahsetmeliyiz. Altyapıyı ne kadar sağlam döşersek ileride o çocuğun davranışları da sağlam olur. Her gün haber bültenlerinde şiddet haberlerine şahit oluyoruz. 

Topluma artık normal bir olaymış gibi gelmeye başlamıştır. Çünkü cezası olmayan suçlar insanları daha çok kamçılamış normal bir hal almıştır. Sözlerle kınıyor ve ertesi gün bir önceki gün ki olayı unutuyoruz. Bu toplumsal sorunumuz olmasına rağmen önüne geçemiyoruz. Şiddete başvuran insan kendine olan özgüveni eksik, korkak bir bireyden başka bir tanımı hak etmiyor. 

Ama bu tanımlar ne kadar önem arz ediyor? Bunları duymak onları yumuşatıyor mu? Şiddetin kötülüğünün farkına vardırıyor mu? Cevap o kadar zor değil; hayır tabii ki de. Gencecik kız çocuklarını katledenler, akıl almaz şekilde cinayet planı kuranlar, kuyulara parçalayıp atanlar, yakanlar yaptığınız bu dünyaya, insanlığa uymayan davranışlardır.

İnsanlık dışı hal ve hareketlerdir. 
Tedavisi mümkün olmasına rağmen, kabullenmiyor kaldığı yerden devam ediyorlar. Sizin yüzünüzden gençler gelecek hayali kuramaz oldu. Dünyaları karardı. Şiddet, istismar, tecavüz haberleri duymaktan yorulduk. Empati yeteneğini kullan ve sende yaşamanın tadını çıkar. Başkasının yaşamını elinden alarak değil. Şiddet uygulayan birey medeniyetten yoksun, düşünce olarak fakir, ruhsal olarak yalnız bireydir. 

Toplumun kanayan yarası olmaya devam etmesin. Bu yüzden çocuklarını iyi yetiştir. Eğitimle şiddetin farkındalığına ulaşmasını sağla. Unutma Sağlam bireyler kurtaracak geleceğimizi. Bu şekildeki zihni bozuk, insanlık dışı insanlar var oldukça dünya bu haberleri duymaya ve görmeye mahkum olacaktır. Kadınlarımızın, çocuklarımızın ve hayvanların şiddet haberlerini almamak temennisiyle. Sevgiyle kalın. Sevmeyi deneyin. Sevin...