Selam sana ey şehid! Selam sana Dudayev! Selam hürriyet için dövüşen yiğitler! Selam dilinde tekbir, şehadet parmaklarını göğe kaldıranlar! Selam sana Çeçenya! Şeyh Şamil’in aziz hatıralarına selam!

Cahar Dudayev 1996’da suikastla şehit edilmesine rağmen I. Çeçen savaşı, Çeçenlerin zaferi ile sonuçlandı. Rusya, binlerce tabutuyla kahroldu. Basit gördükleri Cahar ve onun birlikleri koca Sovyet’in maddi ve manevi çöküşüne neden olmuştu.

Cahar Paşa aynı zamanda Türk ve Türkiye sevdalısı idi; “Türkiye hem Türk dünyasının hem de İslam âleminin ümit ışığıdır. Bu ışığın sönmesi hem İslam âleminin hem de Türk dünyasının karanlığa gömülmesi demektir!” sözleri ona aittir.

‘’Yüz yıl köle olarak yaşamaktansa, bir gün şerefli ve başı dik durmayı tercih ederim.’’ diyen Caher Dudayev, 21 Nisan 1996’da kendisine hediye edilen uydu telefonu üzerinden yerinin tespit edilmesi ile Rus füzelerinin hedefinde şehadet şerbetini içti. Ruhun şad, mekânın cennet olsun büyük lider...

O, sadece bir devlet başkanı değildi. O, şerefli mazisi şehadet ile yoğurulmuş bir milletin tezahürüydü. O, Şeyh Şamil’in emanetini yüklenmiş koca yürekli bir adamdı. O, halkıyla iç içe bir liderdi. O, oğlunu yurtdışından getirip cepheye sürecek kadar delikanlı bir komutandı.

Tarih, onu şu soruya vermiş olduğu cevap ile hatırlayacak:

-Çeçenlerin kaç generali var?

-Her Çeçen bir generaldir. Ben sadece milyon birinciyim!

Ruhuna Fatiha...