Kuzeyimizdeki Rusya- Ukrayna savaşı giderek büyüyor. 

Art arda atılan bombalar, ateşlenen füzeler, silahların ve tankların namlularından çıkan barut ile toplar ölü sayısını her geçen gün arttırıyor. 

Rusya’nın başlattığı, Ukrayna’nın ise kendini savunmaya çalıştığı savaşta en fazla kadınlar, çocuklar ve masumlar zarar görüyor. 
Savaş bölgelerinden ve ateş altındaki sivil yerleşim yerlerinden öyle fotoğraflar geliyor ki, üzülmemek elde değil.

“21. YY’da bu olur mu?” diyoruz ama savaşın her geçen gün daha da şiddetlendiğine şahit oluyoruz. 

İnsanoğlunun ve bazı devlet yöneticilerinin güç, toprak, dünyayı paylaşamama, kişisel ihtiraslar, egolar, kibir gibi hırsları dünyayı bu duruma getirdi.
Rusya tüm gücüyle saldırırken, dünya ise savaşı durdurmayı denemek yerine Ukrayna’ya askeri yardımda bulunmak için büyük bir gayret gösteriyor. 

Görülen o ki savaş meydanında, (meydan dediğime bakmayın artık o meydan iki ülkenin sınırlarını da kapsıyor) çok kan dökülecek gibi görülüyor. 

Belki de en fazla askerin ve sivilin hayatını kaybedeceği bir savaş olarak kayıtlara geçecek. 

Bu korkunç bir şey!

Devam eden savaştan çok sayıda ülke de büyük zarar göreceği aşikar. 

Bakıyorsunuz hiçbir destek göremeyen Rusya, nükleer silah tehdidinde bulunuyor.

Rusya’nın 1800 tane konuşlandırılmış nükleer savaş başlığının olduğu biliniyor. Bu sayı daha da fazla olabilir.
Bırakın 1800’ü, bir tane nükleer silahın ateşlenmesi onlarca ülke ve milyonlarca masum insanın çok ciddi zarar görmesi, hayatını kaybetmesi demek.

Teknoloji geliştikçe maalesef silahların etkisi, şiddeti de artıyor. Tek bir tuşla insanlığın kaderiyle oynanabiliyor. 

Kıyametin kopmasına gerek kalmadan aslında kendi elimizde dünyanın sonunu getireceğiz bu gidişle. 

Allah sonumuzu hayreylesin.