İnsanın çevresinden önce kendisi ile iletişim kurması çok daha önemli. Kişi kendisini sevmezse karşı tarafı dasevemez kanaatindeyim. Kendini yetersiz gören birey, kendi boşluğunu başkalarından tamamlamaya, hayatının başkalarının himayesinde geçirmeye kodlamıştır.

Kendini sevme ifadesine tanım olarak baktığımızda insanın kendinden hoşnut olduğu, kendisi ile ilgili olumlu duygular taşıdığı anlamına gelen ifade olduğu söylenebilir. Bu ifade aslına bakarsanız çocukluğu hedef alan bir kavramdır. Kişi kendisini sevmeyi çocukluğunda öğrenir ve hayatı şekillenir. Birey kendisini sevdiği zaman zayıf yönlerinin ve güçlü yönlerinin ona bir anlam kattığını bilir ve onları kabul eder.

Birey kendisine değer vermediğinde, sevgi duymadığında ise sevgiyi başkalarında aramaya meyillidir. Çünkü sevgiyi kazanmak için insanların bir şey yapması gerektiğine inanır ama bu doğru değil. Sevgi nedensiz ve niyetsizdir. Kişi kendisini sevdiğinde bir neden aramayacağı için karşısındakini severken de bir neden göz etmeyecektir. Sevmek kendimizde başladığı zaman bir kediye, köpeğe, doğaya, havada uçan kuşa bile bakışımız değişecek ve bu bize, çevremize iyi hissettirecektir. 

Doğan Cüceloğlu'nun çok sevdiğim bir kitabında şöyle bir cümle geçiyor; "Ve sen kendin için dünyadaki en önemli insansın. Öyle olmalısın. Aksi halde yaşadığın hayat senin olmaz, -mış gibi bir hayat sürersin. Bu yüzden 'Benim hayatım' diyebilmek, 'Yaşadım' diyebilmen için her zaman bu durumda olduğu gibi kimsenin bilmediği bir koşulda dahi, sen kendin için doğru olanı, adil olanı yapmalısın." 

Doğan Cüceloğlu'nun kitabındaki alıntıdan da anlaşıldığı gibi birey kendi hayatı için temel etkendir. Birey kendisini sevmediği zaman başkalarından sevgi umması mantıksızdır. Değer ve sevgi kavramlarını başka insanlardan beklemek yerine kendi öz sevgi ve değerimizi inşa etmenin yollarını bulmalı ve bunu beslemeye odaklanmalıyız. Yürüdüğümüz yol dikenlerle dolu olsa bile onu çiçeklerle donatacak olan yine bizleriz. Yaşadığımız hayatı güzelleştirecek olan bizleriz, ipler bizim elimizde. İpleri başkasının eline vermeden, kimseden bir şey beklemeden kendi sevgimizi ve değerimizi bilerek basamakları adım adım çıkmalıyız.