Bir dostumun babasının cenaze namazı bittikten sonra Ankara’ya dönüşte aramızdan ayrılanlar bir şerit gibi gözümün önüne geldi. İz bırakanları hatırladım. Arkalarından güzel çalışmaları hatırladım. Özlediklerim, hatıralar beni heyecanlandırdı. Hepsine Allah’ım rahmet etsin. Bunlardan babam ile birlikte onlarca sevdiğimden bir ikisini sizinle paylaşmak istedim özlemi hasreti hiç eksilmeyen...

Babam; sensizliğe bir türlü alışamadım. Canım babam yoksullukta şükreden tavrına, şefkatine duana o kadar muhtacım ki...

Saf, masum, doğal ve senin sevgine denk sevgi; senin dostluğuna denk dost arıyorum. Mezarına geliyorum, selam veriyorum, heyecanlı heyecanlı ''Aleykümselam'' demeni bekliyorum. Ne olur bir defa olsun selamımı alda ''Aleykümselam'' de dünyalar benim olsun.

Kapımı çalana yardım ettim, hayırlı evladın olmaya özen ve gayret gösterdim. Seni çok anlatamadım ama seni örnek aldım seni çok özledim.

Buluşmak üzere dualarımdasın baba...

Salon Çanakkale geçilmez diye inliyor. Herkes ayağa kalktı slogandan sonra alkışlar devam etti. Şehidin anası şehidin mezarı başında elleri duada ağlayarak;

 Eş Hele bir dağları örten karı

Ot değil onlar dedenin saçları

Dinle Şehit sesleridir Rüzgarı

Durma Levent asker Uğurlar ola

Ağlayanlar, dua edenler, salon ayakta şehit anası gözyaşları arasında son dualarını okurken gecenin içinden aydınlığa doğru yanık mı yanık yürekleri yakan o duygusal muhteşem sesi ile sevgili Recep VİDİN’in ezan sesini hıçkırıklar arasında sonuna kadar dinledik. Roldeki görevinde Çanakkale Geçilmez sloganında yıllar geçse de hiç unutmadım, Çünkü Çanakkale, istanbul, Mekke, Medine islam aleminin dirilişinin destanıydı.

O günü yaşatanları, o ruhu bugünlere taşıyanları minnetle anıyorum.

Sabaha yakın bir zamanda, tek başına yola çıkıp, yarım saat 45 dakikalık yolu yürüyerek gelir herkesten önce mescide giderdi. Ezanla birlikte namazı kıldırır o gün namazda okuduğu ayetleri teker teker açıklar, konularına göre heyecanlanır, duygulanırdı. Arkasından konuyla bağlantılı Peygamberimizden örnekler verirdi. Peygamberimizi çok sevdiği belliydi o liderimiz önderimiz onu anlamalıyız derdi. Akaidden bir iki şey söyler sonra da gene yürüyerek evine giderdi. ''İnsanların hayırlısı insanlara faydalı olandır'' derdi öğrencileri görünce onlara bir şeyler anlatmaktan çok mutlu olurdu. Mekanı cennet olsun, öğrencilerin olarak seni unutmadık unutmayacağız. Allah’a emanet ol Sayın Seyit Ahsen hocam...

Lise yıllarında tanıdım. Vaktimizin çoğu beraber geçmiştir. Kararlı, kibar, prensipleri olan gönül adamıydı. Yurda gelir, geceleri üstü açık kalmasın, karnı aç kimse yatmasın biz varız derdi. Çok insana yardımcı oldu. 35 yılın üzerinde birlikteliğim oldu hayırlı işlere koşar onu sonuçlandırmak için de çok gayret ederdi. Yüzlerce öğrencinin eğitimine yardımcı oldu. O ağabeylik yaptı. Bir gün bana nereden nereye, bekardık evlendik; evlatlarımız, torunlarımız oldu. Hayırlı evlat olmaları için çırpınıp durduk. Konuları zaman zaman konuşur geçmişten, gelecekten uzun uzun sohbet ederdik. 2018 yılında da onunla tekrar buluşmak ümidiyle onu uğurladık. Allah rahmet etsin Mekanı cennet olsun.

Babamdan, gençlik yıllarından bugünlere geldiğimiz insanlar, bugün aklıma geldi. Hepsinin ayrı bir yeri var. En azından aramızdan ayrılanlardan bir ikisinden bahsedip o günleri anmak istedim. O dostlarımın hep hayırlı hizmetlerini duydukça, öğrendikçe mutlu oluyorum.

Bayrağı düşürmeden bugünlere getirenlere dua ediyorum, ölenleri rahmetle anıp; yaşayanlara da hayırlı ameller, gayretler diliyorum.

Bugün; İslam dünyasında, mazlumların, çaresizlerin, yönü Türkiye’yedir. Yeniden dirilişin, Kurtuluşun, bağımsızlığın yürüyüşü başlamıştır. Arif Nihat Asya’nın dediği gibi ''Müslümanlıkla yoğrulan Yurdu

Müslümansız bırakma Allahım.''