Hudeybiye barış anlaşması zor kararları olan Müslümanlara ağır kurallar koyan antlaşmadır. Bu antlaşma Hz Peygamber Efendimizin rüyasında umre yaptığını görerek başlamıştır. Bu sırada Peygamber Efendimiz Medine’de bulunmaktaydı.  Rüyasında gördüğü üzerine bin beş yüz sahabesini de yanına alarak Mekke’ye gitmeye karar vermişlerdir. 

Müslümanlar Mekke’ye gitmelerindeki amaç savaş yapmak değildi, yanlarına savaş malzemeleri dahi hiçbir şey almamışlardır. Kurban etmek için sadece yanlarına yetmiş deve aldılar. Peygamber Efendimiz Mekkeli müşrikleri haberdar etmek için Mekke’ye birlik gönderdi. Müslümanların umre yapmasını istemeyen Mekkeli müşrikler bunu kabul etmediler. 

Müslümanlardan kimseyi Mekke’ye umre yapmak için koymadılar. Bunun üzerine Mekke’ye elçiler gelip gittiler, ama bunlardan da hiçbir karşılık bulamadılar. Müslümanlar Hudeybiye’de konakladılar ve son olarak Hz Osman’ı elçi olarak gönderdiler. Buda neticesiz kalmıştır. Mekkelilerden Peygamber Efendimiz ile antlaşma yapmaya bir grup gelmiştir. 

Bu antlaşma Müslümanlar için ağır olarak gözükse de sonuna baktığımızda Müslümanların aleyhine olacaktır. Bu antlaşma beş maddeden oluşmaktadır. Müslümanlar için; 

1- Bu yıl Kâbe’yi ziyaret edemeyecekler. 

2- Arap kabileler birbirleri ile birlik kurabilecekler. 

3- Kureyş’ten biri Müslüman olmayı isterse Müslümanlar kabul etmeyecekler. 

4- Hac ve Umre yapmak isteyen Mekke’ye gelen emniyet içinde olup onlara bir zarar verilmeyecektir.

5- Bu antlaşma on yıl geçerli olacaktır, bu antlaşma Müslümanlar için en önemli dönüm noktası olmuştur. Bu antlaşma ile birlikte birçok insan Müslüman olmuştur.  Müslümanlar için kötü sonuçlandığını sanan müşrikler sonunda Mekke’nin fethi ile bütün müşrikler Müslüman olmuşlardır. Bu antlaşma yapıldıktan sonra fetih suresi nazil olmuştur. Müslümanlar için yeni bir başlangıç olmuştur. Hudeybiye barış anlaşması kısaca böyledir. Selam ve Dua ile.