Hoşgörü kelime anlamı olarak bir olay karşısında olumlu ya da olumsuz ne olursa olsun onu anlayışla karşılayabilme güdüsü. Hoşgörü her insan sahip olabileceği bir özellik değil.

Böyle bir karaktere sahip olmaz ayrıcalıktır. Günümüzde görüyoruz ki hoşgörü önemini yitirmiş. En ufak şeyden büyük kavgalar çıkarır ortamlar görüyoruz. Bu gibi ortamlar arttıkça dolayısıyla hoşgörü kelime anlamını da kendi özlüğünü de yitirdi. Sabırsız tavırlar sergileyen insanlar yüzünden kavgaların arttığı günler görüyoruz.

Otobüs içinde şoför ve halkın kavgası, ekmek kuyruğunda sabırsızlığın yol açtığı kavga, pazarlarda oluşan kavga derken hoşgörü tamamen kendini yitirdi. Hoşgörü kendini hoşgörüsüzlüğe bıraktı. Oysa en ufak anlayış sergileyen bu hayata her daim kazanan insandır.

Büyüklük gösterip sessizliğini koruyan karakteri oturmuş insandır. Ama ne yazık ki dünyamızda olumlu giden durum kalmadı. Her daim olumsuzluklar baş gösteriyor. Her işin olumsuz ve kötü yanlarını alıyoruz. Doğaya karşı da duyarsız hoşgörüsüzüz. Doğanın bizlere emanet verdiği hiçbir şeyi güzel kullanmıyoruz. Kavgalarda sergilediğimiz tutum gibi ve sonucunu kat be kat alıyoruz.

Güzelliklerin azaldığı, saygısızlığın arttığı, duyarsızlığın ve anlayışsızlığın çoğaldığı günler geldi. Bunu hep birlikte başardık. Kötü sonuçlarla karşılaşınca itiraz etmeye hakkımız yok. Hoşgörülü ve her daim anlayışlı günler diliyorum.