Geçen hafta yazmak istediğim bir konuydu ama hele bu sene de bir görelim dedim. Her yere baktım: sosyal medya, gazeteler, video siteleri, televizyonlar ve okul programları… 12 Mart İstiklâl Marşı’mızın kabulünün yıl dönümüdür. Bu önemli gün nedense ülkemizde çok önemsenmiyor. Baktığınızda dünyanın en önemli ve anlamlı marşlarından biridir.

“Korkma!” diyerek başlar. Bir millet yıllarca kaybetme korkusuyla yaşamıştır ve artık bunun bir son bulması gerekmektedir. Mustafa Kemal Atatürk, İsmet İnönü, Kazım Karabekir, Mehmet Âkif Ersoy, Sütçü İmam, Fevzi Çakmak, Yörük Ali, Kara Fatma, Nene Hatun, Fatma Bacı, Şahin Bey ve daha niceleri… Onlarca cesur yürek korkmamış ve ülkeyi saran düşman işgalinden ülkeyi kurtarmıştır. Zaten bu tarz direniş ve tekrar yükselişlerde cesurca düşünceler ve hareketler önemlidir. Nasıl Kürşad ve Kırk Çerisi Çin sarayını basmış ve Türk milleti tekrar uyanıp yükselmiş ve devlet kurmuşsa İstiklâl Marşı da bizim ülkemiz için bir yükseliş destanının başlangıcıdır.

En son ocak sönene kadar bu bayrak inmeyecektir. Ekonomik krizler, düşmanlar ve ülkemizi işgal etmek isteyenler her zaman olacaktır. Üzerinde yaşadığımız coğrafya dünyanın bence en güzel yeridir. Kışı ayrı güzel, yazı ayrı hoştur. Tarih desen en eskisi, doğa dersen en güzeli bizdedir. Tarım dersen taşa toprağa tohum atsan asla aç bırakmaz seni… Bizim geçmişimiz ve coğrafyamız bu kadar güzelken neden sahip çıkmayız bu güzel ve önemli değerlere… İlginç…

Ben ezelden beridir hür yaşadım derken tarihi okumaktan ve bilmekten dem vurur. Biz gençler tarih derslerinde uyumayı tercih ederiz. Sokak röportajlarında sorulan tarih sorularına alınan cevaplar düşündürücüdür. Burada acaba eğitim sistemi mi yanlıştır, öğretmenler mi tarihi anlatamaz ya da aile ve çocuklar mı tarihe önem vermezler? Tarih dersleri sınavdan yüksek almak için değil bilinçli bir vatandaş olmak için önemlidir. Aileler olarak çocuklarımıza tarihimizi öğretmek zorundayız. Belgeseller, müzeler ve tarih kitapları onlara sunmamız gereken hazinelerimizdir. Biz batıyı değil tarihimizi örnek aldıkça başarılı oluruz.

Mehmet Akif Ersoy bu marş yarışmasını ve ödülü duyunca yarışmaya katılmamıştır. Marş para karşılığında yazılmaz diyerek karşı çıkar. Bunu duyan yöneticiler ve dostları onu ikna eder ve bu güzel marş ortaya çıkar. Akif vatan nedir bilen, bayrak nedir bilen, iman nedir bilen biriydi. Bu millet hep mazlumun yanında olmuş ve hep liderlik etmiştir ezilen toplumlara… Bizler bu yüce gönüllü insanların torunları olarak onlara layık olmalıyız. Tarihi ve tarihi yazan önemli şahsiyetleri en ince ayrıntısına kadar öğrenmeliyiz. Vatan savunması sadece elimize silah alıp düşmanla savaşmakla olmaz. Vatan savunması bilimle ve ilimle de olur. En iyi yaşamı, en iyi hayatı biz hak etmeliyiz. Bunun için en donanımlı bireyler olarak kendimizi yetiştirmeliyiz. Cesur olmalı ve ilim Çin’de de olsa gidip almalıyız. Dünyaya açılmalı ufkumuzu geniş tutmalıyız.

“Korkma! Sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak” ilk dizemizdir. Son dizemiz ise “Hakkıdır, Hakk’a tapan milletimin istiklâl! Korkmaz isen bayrağımız hep dalgalanacak, imanın güçlü olduğu sürece de seni kimse yıkamaz denmiştir. Kendimize soralım. Umutsuz muyuz? Korkak mıyız? İmanımız mı zayıfladı? Biz güçlü olacağız ki mazluma yardım edelim, biz güçlü olacağız ki dünyada zalimin sesi az çıkacak…

“Ey Türk titre ve kendine gel” yazar ilk Türk yazılı belgelerinde ve tarihini bilmeyen gençler bunu da bilmezler. Artık kendimize gelelim, çalışalım, öğrenelim, öğretelim ve geçmişimize sahip çıkıp geleceğimizi kurtaralım. Geçmişine sahip çıkmazsan sahip çıkmak isteyeceğin bir geleceğin olmaz…. En sevdiğim bölümü ile yazımızı bitirelim.

Bastığın yerleri "toprak!" diyerek geçme, tanı!

Düşün altındaki binlerce kefensiz yatanı.

Sen şehîd oğlusun, incitme, yazıktır atanı;

Verme, dünyâları alsan da bu cennet vatanı.