Aslında her şey Yunanistan’ın iflas bayrağını sallamaya başlaması ve ardından Almanya’nın dayattığı kemer sıkma politikaları ve bunları uygulamaya yanaşmayan Yunan halkı ile Alman hükümeti arasında ki soğuk savaşla başladı. Almanya’nın dayatmacı politikasından bıkan Çipras arkasına halkı da alınca Almanya’ya resmen savaş ilan etti elinde ki en büyük koz olana Suriyeli sığınmacıları masaya sürdü.

Türkiye üzerinden kaçak yollarla Yunanistan’ın Koas adasına oradan da Yunanistan’a giren Suriyelileri kendi elleri ile Avrupa’ya taşıyan Yunanistan, aslında farkında olmadan Türkiye’de yaşanan ve her gün hissettiğimiz mülteci sorununu Avrupalı devletlerinde hissetmesini sağladı. Avrupa’ya kaçak yollarla giren yabancı sayısı çok kısa bir sürede 593 bin kişiye ulaşınca Avrupalı devletler olayın ciddiyetinin farkına vardı ve Türkiye’nin bu sorunu Avrupa’ya hissettirmeden yıllardır idare ettiğini farketti ve ilk itiraf Macaristan Başbakanından geldi. Macaristan Başbakanı Viktor Orban aynen şöyle diyordu; “Bence şu an Avrupalı liderlerin tek ümidi Erdoğan. Her Pazar ayininde Erdoğan için dua etmeliyiz” Yani Avrupa şunu artık anlıyordu, göç sorunu Türkiyesiz çözülemez.

Artık diploması vaktiydi ve Türkiye yıllardır beklediği anı geç de olsa yakalamıştı. Almanya’nın şartı belliydi, siz yabancıları tutun ben size para vereyim. Yani siz benim tampon bölgem sığınmacılara gardiyanlık yapın bende içinden cımbızla; mühendisini, doktorunu, hukukçusunu sanatçısını seçeyim siz geri kalanları ile idare edin. Aslında bu iş yıllardır böyle işliyordu ama ilk defa bir Avrupalı devlet başkanının ağzından bu kadar net söylendi. Bizim isteklerimiz ise Vize liberalleşmesi, Schengen kolaylığı ve kurulacak mülteci kampları için 3 milyar dolar gibi komik bir para. Niye komik diyorum, Türkiye 2015 yılı içinde Sığınmacılar için 7,6 milyar dolar para harcamıştır. Türkiye aradaki farkı kendi bütçesinden ödeyecek olması yine Suriye'deki durumu en çok bizim hissetmesini sağlayacak yani kırmızı ışıkta Suriyelilerin cam silmesine alış Türkiye...