İnsanoğlu dünyaya ilk geldiği andan itibaren bir eğitim sürecinin içerisine dâhil olur. Bu yüzden eğitim dediğimiz çok yönlü kavram ailede başlar, okulda devam eder. Birey, birey olma yolculuğunda kademe kademe, basamakları bir bir çıkarak ilerler. Bu yolculukta kişinin düşünceleri her dakika değişerek ilerler ve birey kimliğini oluşturur. Kişinin nasıl bir yol izlemesi gerektiği, neye ilgisinin olduğu şekillenir. Birey üniversite yılına kadar ne istediğine karar verme süreci içerisindeyken bazen bu durum bireyi karmaşanın ortasına çekebilir. Bu karmaşanın içerisinde birey ‘Ben ne olacağım?’ sorusunun içerisinde kendini bulur ve belirsizliğin içerisine düşerek gelecek kaygısı yaşar. 
Hayatın olağan akışı içerisinde kendine yer bulamayan birey normal hayat kavramından uzaklaşarak içine kapanık birey olmaya evrilir. Devamlı gelecek hakkında olumsuz söylemler içerisinde olan birey normal kararlar veremeyeceği için bir anda kendisini istemediği bir hayatın içinde bulabilir. Yanlış tercihler yapabilir. 
Burada önemli olan bireyin çevresindeki insanların davranış şeklidir. Bireyin içerisinde bulunduğu durumu en az hasarla ortadan kaldıracak olan yakın çevresidir. Gelecek kaygısı içerisinde olan birey doğru yönlendirildiğinde oluşan olumsuzluklar önlenebilir. Aksi takdirde birey bu belirsizlikler içerisine hapsolacaktır.
Hayatın olağan akışı içerisinde her gün bir sınav için emek gösteren bireyler, hayatlarının belli dönemlerinde gelecek kaygısı yaşayabilir. Bu normaldir. Bunu tüm bir yaşama indirgemek doğru olmaz. Bu süreci daha iyi yönetebilmek bireyin kendine yapabileceği en önemli yatırım olacaktır. Hayatı bir sınava bağlamak doğru bir karar değildir. Olanda da bir olmayanda bin hayır vardır. Yapılması gereken ‘Ben ne olacağım?’ sorusu içerisinde doğruyu, iyiyi bulmak ve mutlu olunabilirliği sorgulamaktır.