Bir Kurban Bayramı’nı daha geride bırakıyoruz. Kurbanlar kesildi, bayramlaşıldı. Ancak bazı topraklar bu bayram da doya doya bir bayram sevinci yaşayamadı.

Doğu Türkistan’da toplama kamplarında zorla tutulan binlerce Uygur Türk’ü var. Bu insanların suçu Türk ve Müslüman olmaları… Doğu Türkistan’da Kur’an okumak ve Kur’an bulundurmak, namaz kılmak, İslami herhangi bir faaliyette bulunmak yasak. Hatta Çin’in “Dini aşırılıkla mücadele” adını verdiği yasanın bir maddesinde Uygurların çocuklarına dini isimler koyması dahi yasaklandı. Doğu Türkistan’da bir millet göz göre göre yok ediliyor.

Doğu Türkistan’da bu koşullar altında gerçekten bir bayram yaşanmış mıdır? Toplama kamplarında tutsak olan binlerce insan ve bu insanların aileleri nasıl bir bayram kutladı? Babaları toplama kamplarında can vermiş olan çocuklar acaba bu bayramda neler hissetti?

Peki ya Gazze? Binlerce insan bütün Dünya’nın gözü önünde, bütün Dünya’nın gözüne baka baka katledildi. Geride kalanlar ise evlerinden barklarından oldular. İbadethaneler, hastaneler dahi bombalandı. Filistinliler çoluk çocuk denilmeden katledildi.

Filistin’de bu bayram acaba nasıl kutlandı? Çocuklar ellerini öpecekleri bir baba bulabildi mi? İnsanların bayramlaşacak bir ailesi kaldı mı?

Bir bayram daha geride kaldı ancak bu bayram da herkes için tam anlamıyla bir “bayram” değildi. Bütün İslam aleminin coşkuyla kutlayabileceği nice bayramlar olması dileğiyle Kurban Bayramımız kutlu olsun…

“Mağdurlar mazlumlar ersin felaha

Vuslata varanlar varsın bir daha

İrfan tohumunu gece sabaha

Eksin bayram olsun bayramlarınız.”

-Abdurrahim Karakoç