30 büyükşehir ile Zonguldak için 2 günlük sokağa çıkma yasağı ilan edildi.
Malum haber Cuma akşamı 22.00 sularında geldi; 24.00’ten itibaren geçerli olacağı, Pazar gece 24.00’te son bulacağı duyuruluyordu. 
Topu topu 2 gün yani 48 saatlik bir sokağa çıkma yasağıydı.
Buna rağmen, Cuma akşamı 22.00’den itibaren sokaklar insan kaynamaya başladı.
Haberi duyan, adeta market ve fırınlara hücum etti.
Haberlerden de gördüm, bizzat kendi mahallemde de şahit oldum.
Yasak haberinden dakikalar sonra, yakınımızdaki iki kafe fırının önünde de uzun kuyruklar oluştu.
İnsanlar araçları ile gelmişlerdi, trafik kilitlendi. 
Ve fırınların önlerinde ekmek kuyruğuna girmişlerdi, sosyal mesafeyi falan da dikkate almadan. (Yakın temas halinde insandan insana kolayca bulaşan koronayla mücadele kapsamında alınmış bir sokağa çıkma yasağı haberiyle birlikte virüs kapmayı-kaptırmayı hiç umursamadan koşup ekmek kuyruğuna girerek evdeki bulgurdan da olmaya kapı aralamıyor muyuz?)
Mahallemde 21.00’de kapanan başka bir kafe fırının, ekmek kuyruklarını duyunca 22.45 gibi tekrar açtığını gördüm. 
Ortada henüz hamur dahi yok ama fırının ışığının dahi yanması yetti, önünde uzun kuyruklar oluşması için. 
Bu satırları yazarken, arada bir camdan bakıyordum da, kuyruk uzadıkça uzuyordu.
Aynı şekilde market önlerinde de uzun kuyruklar oluştuğu.

***

Vatandaşlarımızın bu refleksini garipsediğimi ifade etmek için anlatıyorum tüm bunları.
Topu topu 2 günlük bir sokağa çıkma yasağı sonuçta.
2 gün ekmek yemesek ne olur?
Ki, pek çoğumuzun evinde mutlaka fazladan bir iki ekmek vardır… 
Yoksa da pek çoğumuzun evinde bulunan unla bir şeyler pişirip yiyerek idare edemez miyiz, iki günü?
Pek çoğumuzun zaten fazla ekmek tüketme sorunu varken, 2 günlük sokağa çıkma yasağı aslında sağlığımız için iyi de bir fırsat olmaz mı? (Değişik istisnai nedenlerle evinde bakkal ekmeği olmazsa olmaz olan ailelerimizi tenzih ediyorum tabi.)

***

Ben bunları düşünürken, sokağa çıkma yasağının detayları ajanslara düştü.
Meğer sokağa çıkma yasağının uygulanacağı 31 ilde fırın ve unlu mamül ruhsatlı iş yerleri açık olacakmış… 2 gün de olsa ekmeksiz kalmayacakmışız. Yine ekmekleri taze taze alıp tüketebilecekmişiz… Ve yine öğünlerimizden arta kalarak “bayat” sınıfına girecek ekmeklerin yüzüne bakmayarak, çöpe gidip heba olmalarına seyirci kalmaya devam edebilecekmişiz. 
İnsanlar olarak ne garibiz değil mi?
Varken kıymetini bilmiyoruz, olmama ihtimalinde bile panikle sağa sola hücum ediyoruz.