Meclis koridorlarından sesler yükseliyor. 
Birileri birilerine hain diyor…Sebebini soruyoruz,
Sebep;
Yeni Anayasanın halka gitmesi deniliyor.
Sonuç diyoruz?
Halkın iradesiyle seçilenlerin, tekrar halka gitmesi için engel konulmak isteniyor… Deniliyor.
Yeni Anayasa hususunu irdelemek yerine, işkâledilen koltuklardaki gürültüler, kavgalar, botanik bahçelerdeki gibi ısırılmalar, ilgimizi çekiyor. 
Bunun yanında, çok kısa bir süre önce Soma faciasında yaralanan bir vatandaşın, çamurlu çizmelerle sedyeyi kirletmemek için çizmelerini çıkarması akıllara geliyor.
Cumhur, çamurlu çizmeleri çıkarırken, cumhurun seçtikleri ceylan derisi meclis koltuklarının üzerinde ayakkabılarıyla şov yapanları görüyor.
Büyük bir tezadın vuku bulmuş hali. 
Meclis duvarlarındaki, Egemenlik Kayıtsız şartsız milletindir ifadelerine hürmetsizlik,
Cumhura hürmetsizlik, büyük ayıplar olarak meclis tarihine geçiyor.
Bu düşüncelerim Yeni Anayasayı desteklediğim için değil, halk tarafından seçilenlerin bu hususu tekrar halka götürme noktasında ki kavgaları garibimegidiyor.
Mecliste burun kırmaların olduğu, 
Ayak dişlemelerin yapıldığı, 
Milletin parasıyla alınan koltukların havada uçuştuğunu görmemiz, öncelikle bizi üzüyor.
Halk temsili için, mecliste olanların, temsil makamından uzak olduğunu görmek üzüntü veriyor
Akıllara orası meclis mi, yoksa botanik bir alan da insanların dişlendiği bir yer mi? Sorusu geliyor.
Oysa ki unuttular 19 yıl önce olanları, unuttular üniversite kapılarından alınmayan genç kızları, unuttular asker oğlunun yeminine alınmayan anaları…
Unuttular 16 Ocak 1998 de yaşananları, İslam dedikleri için, iman dedikleri için, indirilen bayrakları, şubat soğuğunda akan boncuk boncukterleri.
Unuttular Bir şiir okudu diye ödenen bedelleri, kardeşlik tesisi için vazgeçilenleri. 
Unuttular, sanatı icra edenleri yuhalatanları, mecliste Başörtülülere hadlerini bildirme talimatlarını.
Unuttular bir gecede devletin bütün damarlarına sinmiş olanları,
Unuttular Yeni Kapıda verilen sözleri…
Bir çığlık gibi sesim yükselsin artık! 
İcazetini istediğiniz halka gitmek mi üzüyor sizi, esaret zincirlerinden kopma ihtimali mi?
Bu halka sunulmak istenen karanlık yarınlarda var, aydınlık baharlarda…
Ve bu halk, karanlığını da, aydınlığını da tercih edecek olgunlukta.
Bırakın özgür iradeyle geleceğimize bizler karar verelim. 
Bırakın beceremediğiniz vekilliğin cevabını bizler verelim.