Bundan milyarlarca yıl önce ortalama bir Dünya günü 13 saatten daha kısaydı. Günlerin uzamaya devam etmesinin sırrı Ay ve okyanuslarımız arasındaki ilişkide saklı.

Bazı teorilere göre Ay, gezegenimizde yaşamı mümkün kılan koşulların oluşmasına ve hatta Dünya'daki yaşamın başlamasına yardımcı oldu.

Ay'ın gezegenimiz etrafındaki tuhaf yörüngesinin, bugün hayatımıza yön veren bazı önemli hava sistemlerinin oluşumunda rol oynadığı düşünülüyor.
Ama Ay da yavaş yavaş gözden kayboluyor. Dünyanın etrafında hassas bir dengede sürdürdüğü astro-balesini gerçekleştirirken "Ay çekilmesi" olarak bilinen bir süreçle yavaş yavaş gezegenimizden uzaklaşıyor.

Bilim insanları, Apollo Ay görevlerinin astronotları tarafından uydumuzun yüzeyine yerleştirilen reflektörlere lazer ışınları göndererek Ay'ın Dünya'dan uzaklığını ölçe geldiler.

Bu yöntem sayesinde son zamanlarda Ay'ın her yıl 3,8 cm hızla Dünya'dan uzaklaştığını doğruladılar. Bu süreç sonucunda günlerimiz uzamayı sürdürüyor.

Ay ve Dünya arasındaki ilişkiyi inceleyen Jeofizik uzmanı Prof. David Waltham, "Tüm süreç gelgitlerle ilgili" diyor ve bunu şöyle açıklıyor:

"Gelgitler Dünya'nın kendi ekseni etrafındaki dönüşünü yavaşlatır ve Ay bu enerjiyi açısal momentum olarak kazanır."