Rabbin, kendisinden başkasına asla ibadet etmemenizi, anaya-babaya iyi davranmanızı kesin olarak emretti. Eğer onlardan biri, ya da her ikisi senin yanında ihtiyarlık çağına ulaşırsa, sakın onlara “öf!” bile deme; onları azarlama; onlara tatlı ve güzel söz söyle.Sevgili Peygamberimiz de şöyle buyurmuştur: “Anne baba, kişinin cennete girmesine vesile olacak ana kapılarından birisidir. Bu kapıdan girme fırsatını kaybetmek ya da değerlendirmek artık senin arzuna kalmış!” En faziletli amellerden birisi, anne babaya iyilik etmek; onların hak ve hukukunu gözetmektir. Anne babaya iyilik etmek, fazilet bakımından vaktinde kılınan namazdan sonra ve cihattan önce gelir.  Bu nedenle, anne babanın izni olmaksızın, onları gözü yaşlı ve muhtaç bir halde bırakıp cihada katılmak ya da İslam’a hizmet maksadıyla yola çıkmak sünnet-i seniyyeye uygun bir davranış değildir. Anne babaya iyilik etmek onlara gönülden bağlı olmak, yaşlılıklarında kol kanat germek ve onların hoşnutluğunu kazanmak demektir. Sevgili Peygamberimiz “Rabbin hoşnutluğu, anne babanın hoşnutluğuna; Rabbin öfkesi de, anne babanın öfkesine bağlıdır.” buyurmuştur.Anne babaya isyan etmek ise onların hakkını çiğnemek, sözlerini hiçe saymak, asi bir tavırla kalplerini kırmak, onlara kabalık ve hürmetsizlik etmek ve onlarla bağları koparmak demektir. Bu, Yüce Rabbimizin hoşlanmadığı bir davranıştır. Sevgili Peygamberimiz, Rabbimizin kıyamet gününde ebeveynine başkaldıran birisinin yüzüne bakmayacağını ve böyle bir kimseyi cennetine koymayacağını haber vermektedir.  Kur’an-ı Kerim’de “ihtiyarladıklarında onlara “öf” bile denilmemesi”nin istenmesi, hepimizin iyi düşünmesi gereken önemli bir husustur. Anne babanın, Allah’a ortak koşma gibi tevhid akidesine aykırı istekleri yerine getirilmez. Çünkü bu, küfrü imana tercih etmek anlamına gelir. Zira Yüce Rabbimiz bizlere şu uyarıda bulunmaktadır: “Eğer küfrü imana tercih ederlerse, babalarınızı ve kardeşlerinizi bile dost edinmeyinAynı şekilde onların haram bir şeyin yapılmasına dair talepleri de yerine getirilmez. Kimse Allah’ın haram kıldığını helal, helal kıldığını da haram yapamaz. Allah’ın emir ve yasaklarına itaat etmek ve O’nu hoşnut kılmak kulluğumuzun bir gereğidir. Evladın böyle durumlarda yapması gereken şey, -İbrahim (a.s.)’ın babasına yaptığı gibi- iyiliği tavsiye edip onları samimi ve nazik bir şekilde kötülükten alıkoymaya çalışmaktır. Zira hidayet Allah’tandır.Anne baba ile evlat arasında bazen problemler çıkabilir. Bunlar birer imtihandır. Hiç kimsenin anne babasından vazgeçme veya evladını başkasıyla değiştirme gibi bir imkânı yoktur. Bu nedenle onlarla ilişkilerimizde karşılaştığımız her türlü zorluğu sabırla aşmaya çalışmalıyız. Hiçbir şey anne babanın hak ve hukukunu yerine getirmemize engel değildir. Aksi takdirde Allah katında mes’ul oluruz. Hiçbir evlât, ana babasının hakkını ödeyemez. Onu köle olarak bulup satın alır ve âzâd ederse belki.”Yüce Rabbimizin “Bana ve anne babana teşekkür et” buyruğunu iyi anlamalı ve daima bunu hatırda tutmalıyız. Anne babasına dua eden salih bir evlat, onlara hayatlarında olduğu gibi ölümlerinden sonra da iyilikte bulunur ve onların dostlarını ziyaret eder. Zira iyiliklerin en iyisi, baba dostlarını ziyaret etmektir.Bir anne baba olarak evlâdımızla ve bir evlât olarak ebeveynimizle olan ilişkilerimizi yeniden gözden geçirmeliyiz. Hepimizin bir şekilde şahit olduğu gibi toplum olarak buna ihtiyacımız var. Hiçbir etki altında kalmadan onlar daha hayatta iken anne babamızın mutlaka gönüllerini almalıyız. Âhirete göçenleri de hayır duâ ile anmalı ve onların amel defterlerini açık tutacak salih ameller işleyip salih evlatlar olmaya gayret etmeliyiz. Ey Rabbimiz! Hesap görülecek günde beni, ana babamı ve mü’minleri bağışla! Ve bizleri anne babamızın hoşnutluğunu kazanıp cennetine giren ve cemâlinle müşerref olan kullarından eyle! Âmin…