Hz Adem ve Hz Havva’dan sonra Allah'ın insanlar için seçtiği tüm önderler, elçiler çeşitli vesileler ile rablerine sığınmayı bir hayat tarzı oalrak benimsemişlerdir. Hz Nuh hakkında bilgisi olmayan şeyleri rabbinden istemekten yine rabine sığınmıştı, Hz Yusuf hem kendisine gayri meşru bir birliktelik için ısrar eder hanımın çağrısı hemde kardeşlerinden gelen haksız bir uygulama teklifi karşısında maazallah Allah'a sığınırım demişti, Hz Musa kavmine karşı alaycı bir tavır takınarak cahillik etmekten kendisini öldürmek isteyen firavun gibi ahirete inanmayan kibirlilerden ve onların düşmanlıklarından rabbi olan Allah'a sığınmıştı.

Kuran da anılan örnek şahsiyetlerden biri olan imranın hanımı hamile iken karnındaki çocuğu rabbine adamıştı doğan çocuğun kız olduğunu gördüğünde ise ona meryem adını vermiş ve kovulmuş şeytana karşı onu ve soyunu Allah'ın himayesine tevdiye etmişti rabbi de bunu kabul etmiş meryemi en güzel şekilde yetiştirmişti.

İnsanlığa rehber olarak gönderilen peygamberlerin salih kulların ve örnek şahsiyetlerin yakarışlarında da gördüğümüz gibi fıtratı ile uyumlu olma ve özü ile çelişmeme arzusu insan için en büyük sığınma sebebidir. Zira insanoğlu için kendisini kaybetmesinden yolunu şaşırmasından azgınlığa ve taşkınlığa sürüklenmesinden daha büyük bir tehlike yoktur. Şüphesiz şeytan sizin için bir düşmandır öyle ise sizde onu düşman tanıyın o kendi taraftarlarını ancan alevli ateşe girecek kimselerden olmaya çağırır iblis her türlü kötülüğün kötü niyetin taşkınlığın, çirkinliğin odağıdır mümin ondan sığınmayı başarabilirse kendisine gelecek kötülüklerin kaynağınu kurutmuş olacaktır.

Şeytandan korunmak için Peygamber Efendimiz muavvizetan olarak bilinen iki özel surenin şeytanın terkinlerinden sığınmalarını istiyordu, deki yarattığı şeylerin şerrinden karanlığı çöktüğü zamanın gecenin şerrinden düğümleri üfürüp büyü yapan üfürükçülerin şerrinden ve kıskandığı vakit kıskanç kişinin şerrinden sabahın rabbine sığınırım. Felak suresi