Sina Çölünde, Kafkaslarda, Çanakkale’de, Suriye’de, Kıbrıs’ta vs. emperyalistlere ve maşalarına karşı milletimizin, ordumuzun zaferlerini unutup, buralarda saldıran düşmanlara, onları yönetenlere normalde ve sanal dünyada hayranlık duymayı anlayamıyorum. Bu sempati, bağlılık nereden geliyor?

Ordumuzun başarılarından dünyanın birçok yerinde sevinç duyulurken, dualarla destek verilirken hatta biz de hazırız diyenler gurur duyuyor. Mazlumların sevinci, kurtuluş müjdesi gibi karşılanmaktadır.

Azerbaycan’da Ermenilere karşı verilen işgal altındaki topraklar geri alınırken Karabağ’daki katliamın hesabını sorarken Türk dünyası, Müslümanlar çılgınlar gibi alkışlıyor. Azerbaycan’da gençler askerlik şubelerinde sıraya giriyor. Osmanlının torunları, dedelerinin akan kanının hesabını sormaya hazırlanıyor. Devletin nimetlerinden faydalanan, okullarında okuyanlar,  hastanelerinde şifa bulanlar,  her şeyden fazlasıyla istifade edenler ordumuzun, milletimizin başarılarına sevinecekken neden üzülüyorsunuz?

Susuz kalmasınlar diye su kuyuları kazan, binlerce kilometre uzaktaki mazlumlara açlıktan candan olmasın diye gıda yardımı götüren, doktorları ile şifa dağıtan, Allah için paylaşan, kardeşim diye bağrına basan, yetimin başını okşayan, yaşatmak için çırpınan insanlarımızla gurur duyuyoruz. Emperyalistlerin sömürü çarkları yavaşlayınca, mazlumların yüzü güldüğünde, bir ışık, bir umut gördüğünde, emperyalistlere karşı verilen mücadeleye sevineceğimiz yerde, susmak düşman yandaşlığı tavırlar aziz milletimizi üzüyor. 

Can veren, heyecan veren, yollara düşen, var olmamız için çırpınan, mazlumların, çaresizlerin ümidi olmamızı sağlayan adalet ve huzurun kaynağı Allah rızasının rehberi İslam’dır.

Milyonlarca Müslümanın, mazlumun çocuklarını, Afrika’dan, Asya’dan, dünyanın dört bir yanından toplayan sözde yardım kuruluşları çocukların ne olduğunu anlatmalıdır. Akıbetleri belgelenmelidir.  

Sömürülen mazlumların bağımsızlık mücadelesini kazanması kendi toprağında, zenginliğinde başkası ‘saltanat’ süreceğini, o vatanın insanları aç kalmasın, mutlu olsun.

Gelin bir olalım. Geleceği inşa edecek çocukların yok olmaması için, kurtuluş bekleyen çığlıklara çare olmaya karar vermeliyiz. 

Suni ihtilafları bir kenara koyup bir olalım, diri olalım, kardeş olalım. Yolumuzu bekleyenlerin gözyaşlarını silelim. 
Yeni neslin sanal dünyada bozulup, çırpınırken yok olmaması için çare olması için destanlar yazması için bugün donanımlanmalıyız. Hazırlıklarımızı iyi yapmalıyız. Yeniden kurulan dünyadaki hakkını kaybeden yığınların ümidi olmalıyız. Bitmeden tükenmeden uyanmalıyız.

Eğitim sistemimizi milli, yerli olarak yeniden inşa etmeliyiz. Her şeye evet diyen, köle ruhlu nesil yerine, adaletin, huzurun, barışın öncülerini hazırlamalıyız. Bu neslin yetişmesi için daha fazla beklemeye gerek yoktur. 

Milli yerli eğitim seferberliğine hız vermeliyiz. Moralde, başarıda daha ileri hedeflere odaklanmalıyız.