Yıllarca yerli filmler seyrederek kendimizi filmlerimizde bizden sahneler aradık. Güçlü haklı tarafımızdan bir sahne aradık. Bir kelam ederler bekledik. Bizim filmlerimiz diye seyrettik bizi büyütenleri atalarımızı geleceğimizi bulamadık.

Kurban ve ramazan bayramlarının hazırlıklarını yaşanmasını heyecanını sabah namazı ile bütün camileri dolduranların bayramlaşması halka üzerine halka olması, her partiden, ırktan, renkten, memleketten olanların katılımının zirve yaptığı bayram sabahları, hiç tadına doyamadığım bayram sabahlarını hiçbir filmde doya doya seyredip işte bu benim yıllarca gelişini beklediğim bayramlardan diyemedim.

Bayramlarda yakın akrabalardan komşular da dahil bayramlaşma heyecanını, hiç unutamadığımız bayramları doya doya yerli bir filmde seyredemedik. Bırakın onu yaşamayı bir kesim oturduğumuz, çocukların oynadığı, oturup yemek yediğimiz evlerimize ayakkabılarımızı çıkarır öyle gireriz. Misafirliğe gittiğimizde ayakkabılarımızı çıkarır öyle gireriz. Hala halkını tanımayan veya yaşayan halkı değil de hayal ettiği halkı göstermek için evlere ayakkabıyla girenleri sokakların geldiği yerlerin pisliğini ayakkabılarıyla eve getirmek yenilik diye yaşar ve yaşatmaya çalışır. Yerli filmlerin ekseriyetinde ayakkabılarla girilmeyi gösterir. Uygulamada milyonda olan devamlı oluyormuş gibi gösterilir.

Selam;

Selam duadır. Selam rahmettir, selam berekettir. Selam güvendir. Selam haktır, barıştır, dostluktur, muhabbettir. Selamı yaygınlaştırmayı önderimiz, liderimiz peygamberimiz tavsiye ediyor. Gönülden gönüle bir köprü. Bu konu o kadar önemli ki bugün barışa, kardeşliğe, kucaklaşmaya her zamankinden daha fazla ihtiyacımız var. Buna rağmen selamı anlamayanlar, anlamak istemeyen gönül köprüsünde ben de varım diyenler. Huzurlu günlerin elçileri selamı yaygınlaştıralım.

Hangi programda dilimde doya doya halk gibi bayramlaşan bayramlaşmanın hazzını aldığımız film seyrettiniz. Halkın arasında yaşayanların konuları canlı doğru yaşadıkları olmalı.

Türkiye’de devletimizin organizasyonu dışında vakıflar, dernekler sayısız kuruluşlar. En son on bir vilayetimizdeki depremde olduğu gibi dünyanın naklen yardımlaşmayı ve kurtarmaya katılan ülkeler. İnsanlığımızı ön plana koyup, en faydalı hayırlı merhametli yardımlaşma yönümüzü en öne koyup coştuk. Her kurtarana koştuk alkışladık, çocuklar gibi sevindik, asrın afetini, asrın yardımlaşmaya, merhametimizin başarılarını önüne koyduk yaşadık. Emperyalistler insanların huzuru bozanların, sömürenlerin savaş yanlılarının yeter dediği bir an bile bir dünya barışına örnek anları yaşadık.

Beklentimiz bu yardımlaşma anın gönül köprülerinin başarılarının insanımızın istediğinde ne güzel işler yaptığını. Dünya barışına giden yolun en büyük hizmet olacak, iyi aktarılan bir dizi film olur. Deprem mağduru kardeşlerimizin sabrını, halkın tek vücut oluşu. Halk ile devletin el ele destanlar yazdığını iyi anlatmalıyız. Dünya barışı için bunu dizilerde, filmlerde aslına uygun işlemeliyiz.

Toprağımızı sıksak şehitlerimizin kanı fışkıracak şehitler ölmez. Onlar vatan için, ezan için, bayrak için, kutsallarımız için bu can bu vatana feda demişlerdir.

Yeni yeni yerli olmayan, yaradana gönül bağı olmayan ezan sesinden rahatsız olduğunu ifade edenlere ortak değerlerimizin, tutkularımızın, en önemlisi değerlerimizdir.

Ben hiç kimsenin Avrupa’da kiliseden rahatsız olduğunu duymadım.

Napolyon; dünya bir devlet olsa başkenti İstanbul olurdu dediği ifade edilmektedir. Geçmişte nasıl gözde bir yerse Atam Fatih Sultan Muhammet Han çocukluğunda hayaller kurarak genç yaşta fethetmiştir. O gün bugün aziz, kahraman milletimin en önemli şehridir. Bütün dünyadan insanlar akın akın ziyarete gelmektedir. Fatih Sultan Muhammet Han’dan itibaren camileri tarihi eserleri ile güzelliğine güzellik katmışlardır. Şu an dünyanın incisi en güzelidir. Şimdiye kadar İstanbul’un bütün ihtişamı güzelliği tarihi ile bir film dizi olmamıştır. Ertuğrul Gazi gibi bir eser beklenmektedir.

Dünyanın hayran olduğu milletimin gururu İstanbul’u sever gurur duyarız. Bütün dünyanın akın akın doyamadığı şehrimiz.