Kurtuluş Savaşı’nın kazanılmasında büyük bir rolü olan Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün silah arkadaşı ve çeşitli bakanlık görevini yürütmüş Mustafa Necati Bey, o dönemde cepheye malzeme taşıyan Türk kadınının fedakârlığını şöyle anlatıyor:    

 “Bir gün evvel yağan karların doldurduğu uzun yollardan geçerek gelen mahkememiz müfrezesiyle Çerkeş önlerinde kağnılarla cephane taşıyan bir kadın kafilesine rasgelmiştik; beyaz bir geceyi andıran bir gündü. Güneş bulutlara girmiş, tabiat kefenlenmişti… Mücessem bir hüzün halinde kalplere damlayan umumî sükûtu ihlâl eden
hiçbir ses yoktu; ancak kağnıların ruhları ürperten ve sükûtu besleyen gıcırtıları derinden derine etrafı geziniyordu… Bu seslerde öyle bir esrar saklı idi ki, sanki bütün muzdarip ruhlar tekmil iniltisini bu sese vermişler ve sanki bütün mütevekkil fikirler, azme kalbolan tevekkülünü bu ağır revişe terk etmişler!.. Bu kafileye yaklaştıkça bazen bu uzun sükûtu yırtan bir kadın sesi yahut bir çocuk feryadı yükseliyordu. Kafileye yaklaştık ve selâmlaştık… Biz soğuktan yamçılar altında bile titrerken tek yorganını da arabaya örten bir ninenin çıplak ayaklarla karları çiğnediğini görünce içimde takdirle karışık bir merhamet sızladı; arkasına sardığı peştamalı içinde ara sıra hıçkıran bir çocuğun üzerine bile örtmeden yorganını niçin arabaya serdiğini sormak fikrini duydum: 

- Üşümez misin sen, nine!?... Bak çocuk donacak, yorganı örtsene!... diye arabanın üstünü işaret ettim; bu sözü garip bir tarzla karşıladı, sormağa değer bir şey addetmiyordu galiba!.. Benim cevap beklediğimi anlayınca mukaddes bir şeye teveccüh eder gibi kağnıya doğru koştu: “Kar sepeliyor, millet malıdır, nem kapmasın evlâdım!” dedi ve yorganın uçlarını iyice serdi. Kar sepelemeye başlamıştı. O zaman anladım ki, cephaneleri ıslatmamak için bu fedakârlığı yapıyor; o vakit deminki merhametimden utandım bile. Aman yarabbi! Fedakârlığını bildirmek bile istemiyor; bu alicenaplık karşısında secde etmeyen ruh ve aşk olur mu!?” 

***
Biz ise o fedakâr kadınların torunlarına yapmadığımızı bırakmadık. Kadın şiddeti, cinayeti arttı gidiyor! Türkiye’nin dört bir yanından her gün can sıkan üzücü haberler geliyor. Kadınlara kalkan ellerin vatan savunmasında canını hiçe sayan o elleri öpülesi analara da kalktığını unutmayalım. Artık ona göre davranalım derim. Ayrıca “Vatan malı deniz yemeyen keriz” anlayışını da bırakmakta fayda var. Haydi kalın sağlıcakla.