İslam ekonomi sistemine göre üretim, mukaddes ölçü, emir ve yasakların çizdiği sınırlara riayet ederek evreni işleyerek birey ve toplum için faydalı kılınmasıdır. Bütün toplumlarda olduğu gibi üretim, insanın tabiatı değiştirme tarzında ortaya çıkar. 
          Üretimin temelinde dört unsur vardır. Bu dört unsur, doğa, işgücü, sermaye ve girişimdir. Bütün ekonomik sistemler gibi İslam ekonomi sistemi de bu dört unsuru kendi değer ölçüleri ile tarif ederek ve yorumlayarak üretimin temeli olarak kabul etmektedir. İslam ekonomi sistemini anlamak için bu konuda ki ölçü ve yorumları çok iyi bilmek ve tespit etmek gerekir. 
          Doğa ve kâinat insan eli ile meydana gelmemiştir. Yerin ve göğün yaratıcı olan Allah’ın iradesi ile oluşmuş olan bu arzın tüm zenginlikleri, coğrafi şartlar, kozmik şartlar ve bütün kâinat mutlak O’nundur ve O’nun nazarındadır. Allah’ın yarattığı bütün canlılar bu kâinattan faydalanmaktadır. Fakat insanoğlu, diğer canlılardan farklı olarak, doğayı istismar ederek bir ekonomik hayat kurabilen tek canlıdır. Çünkü Allah doğayı ve kâinatı insanoğlunun faydalanmasını sağlamaktan daha öte, bu kâinat ve doğayı insanoğlunun hizmetine sunmuştur. Yüce kitabımız Kur’an-ı Kerim’de, Bakara Suresi 22. 29. ve 164. Ayetlerinde bu husus anlatılmaktadır. 
           İnsan, bütün doğayı, kendi lehine kullanmak ve işlemek için yeteri donanım, beceri ve zihinsel yapıya sahiptir. Doğa, enerji kaynakları, madenleri, bitkileri, hayvanları ve kozmik varlıkları ile insanoğlunun üretimi için işlenmeye hazır hammadde halindedir. Fakat bu üretim ve üretimin neticesinde tüketim, İslam’ın emirleri ve yasakları içinde kalmak şartı ile israf etmeden bu hammaddeleri ister ham halde ister işleyerek ister değiştirerek ve geliştirerek birey ve toplum için yararlı kılabilir. Aklı olan ve düşünen toplumlar kâinatın bütün güçlerini, kendi özünün ve insanoğlunun refahı için çeşitli biçim ve türlerde değerlendirerek kullanabilir. İnsanoğlu kendisine bahşedilen aklını kullanarak ve bilgisini arttırarak, hizmetine sunulan bu doğanın sınırlarını ve imkanlarını zaman geçtikçe genişletmiş ve genişletmeye devam etmektedir. Fakat insanoğlu bu nimetleri, helal, temiz ve israf etmeden istifade etmelidir. 
            İslam dini insanoğlunu doğanın efendisi olduğunu söyler ve insanoğlunun doğanın gücü karşısında ezilmesi ve yenilmesini istemez. Kâinat insanoğluna hizmet edecek, insanoğlu da Allah’a boyun bükecektir. O’dan başka ilah bilmeyecek ve kabul etmeyecektir. 
Selametle…