Kurulduğu günden beri ülkemiz; farklı kültürlerin, farklı lehçelerin, farklı toplumların beşiği olduğu gibi Osmanlı Devleti’nden bugüne bize kadar gelen önemli bir miras olma özelliği de taşıyor.

Bu durum aynı zamanda toplumu bir arada tutmanın zorluğunu da beraberinde getiriyor.

Tabii ki bu durum değerlendirildiğinde bir zenginlik, istismar edildiğinde ise ayrışmayı ve polarizasyonu da beraberinde getiriyor.

Toplumu bir araya getiren ve tutan en önemli materyaller şüphesiz ki din, kültür ve değerler silsilesidir. Bunları dinamik bir şekilde bir arada tutan ve geliştiren şüphesiz ki eğitimin içeriği ,sürdürülebilir müfredatlar ve programlardır.

Devlet bir taraftan kültürel ve dini değerleri korumak, kollamak ve yaşam tarzı haline getirmek, bir taraftan da bu değerleri dejenere eden iç ve dış faktörleri bertaraf etmek zorundadır.

Ancak dünya globalleşen modelden kutuplaşmaya müsait bir ayrışma durumuna geçmiştir.

Bunun en önemli sebebi ayrışan toplulukların yalnızca kendi dar çevresinde gezmeye, okumaya, dinlemeye başlaması ve bunun sonucunda zenginlik olan farklı kültürlerin iyice polarize edilmesidir.
Sanki küçük bir odaya sıkışmış yankı odaları oluşmuştur.

İnsanlar neyi duymak istiyorsa o odalara kendisini hapsetmiş görünüyor.

Milli Eğitim de bundan nasibini doğal olarak alıyor. Etrafında kendi gibi düşünen, olaylara kendi gibi bakan kadro ve danışmanlarla çevrili olduğundan evrensel bakışın gözden kaçtığı söylenebilir.
Bakan’ın etrafında çok fazla insan olsa da aynı tip görüşe sahip olunduğundan farklı bir bakış ve programın çıkmadığını, niyetler çok halis olsa da aynı merkezin etrafında dönüp durulduğu söylenebilir.
Milli Eğitim gibi önemli Bakanlık yankı odalarından çıkmalı ve farklı daha evrensel fikirlere ulaşmanın yollarını aramalıdır.

Yeni Bakanlık bunu yapabilecek güce, vizyona ve potansiyele sahiptir. Yapılması gereken şeyler iç sesle beraber dış seslere de kulak vermek, bununla ilgili çalıştaylar düzenlemek ve eylem planları yapmaktır.
Aynı tip insanlarla istişareler yaparak farklı fikirlerin ortaya çıkmayacağı, çıkamayacağı aşikardır.
“Mutfağın büyük olması yemeğin lezzetini arttırmaz.“