İnsanlar doğaları gereği sosyal varlıklardır ve bu dünya için değişmeyecek bir şeydir.Onu görmek isteyenler ve inkar etmek isteyenler var, ama gerçek şu ki tüm insanlar sosyal varlıklardır.

Az ya da çok, ama hayatta kalmak için hepimizin asgari bir etkileşime ihtiyacımız var. Hiç kimse tamamen yalnız olamaz, birbirimize ihtiyacımız var. İnsanın kendi içinde mutluluğu bulmak için bilmeye değer sosyal ihtiyaçları vardır. Temel ihtiyaçlar şunlardır: geçim (sağlık, yiyecek vb.), Koruma (güvenlik ve önleme sistemleri, barınma vb.), Şefkat (aile, arkadaşlar, mahremiyet vb.)

İnsanın biyolojik gıda ihtiyacımız kadar önemli sosyal ihtiyaçları vardır. Yemek yemeyi bırakırsak açlıktan ölme riskini alabildiğimiz gibi, sosyal ihtiyaçları karşılanmayanlar da intihar düşüncelerine yol açan bir tür aşırı duygusal acıya maruz kalma riskiyle karşı karşıya kalabilir.

İnsani gelişmeyi anlamak istiyorsak, sosyal bileşen önemlidir. Modern kolaylıklar, her zamankinden daha bağımsız yaşamamıza izin verir, ancak zihinsel ve fiziksel sağlığımıza olan maliyetleri göz önünde bulundurmalıyız. Topluluklarımızın sağlığını dikkate almalıyız.

Sosyal ihtiyaçlarımız karşılanmadığında ve öz-önem duygumuz tehdit edildiğinde, bunu mücadele veya kaçış yanıtlarıyla telafi ederiz. Kaybettiğimiz önem duygumuzu geri kazanın ya da ondan kurtulun.

Dövüş tepkileri üstünlük gösterileri ve güç gösterilerini içerir. Üstünlük gösterileri, statü sembollerinden yararlanmayı veya başkalarının sabotajını içerir ve güç gösterileri, başkalarını kontrol etmeye veya manipüle etmeye yönelik agresif girişimleri içerir. Uçuş yanıtları sosyal çekilmeyi içerir.