Haziran 2015 seçimleri bir taraftan beraberinde ilkleri getirmekte ve öbür taraftan sonuçları itibariyle önemli işaretler vermektedir. Seçimler dörtnala yaklaşırken milletin yüzde elli iki oyu ile Cumhurbaşkanı seçilen Sayın R. Tayyip Erdoğan “Başkanlık sistemi için dört yüz milletvekili” çıtasını koydu. Haliyle Sayın Davutoğlu liderliğindeki iktidar partisi de öneriyi destekliyor. 

Ancak iktidar partisi açıklanan adaylarla çıtayı aşacak mı?  Açıklanan aday listeleri seçmen üzerinde olumlu bir hava estirmedi. Gerek CHP ve gerekse iktidar partisinin adayları seçmeni memnun etmedi. CHP, her ne kadar “Önseçim” manevrası yapsa da seçmenin önüne konulan listelerin ağırlığını aleviler oluşturmakta ve o sebeple tepki çekmektedir. Sorunlar yumağı CHP’den başka ne belenir ki?

İktidar partisinin listeleri, CHP kadar olmasa da, tabanda sempatiyle karşılandığı söylenemez. Çünkü iktidar partisinin omurgasını oluşturan “Milli Görüş”çüler itinayla ve titizlikle liste dışında bırakıldı. İktidar partisinin aday adaylığından adaylığa terfi ettirdiği isimler hayal kırıklığına zemin hazırladı. 

“Olmak” veya “olmamak”, AK Partili seçmen adeta midesinin kaldıramayacağı bir yemeğe zorlanmaktadır.  Seçime az bir zaman kaldı. Sonuç ne olur bilinmez ama AK Parti tabanında büyük bir tereddüt ve tedirginliği sezilmektedir.

Önce ki on seçimde severek ve benimseyerek oy verdiği, rakipsiz yaptığı parti listelerine bu kez kerhen değil ama bilerek ve taammüden oy vermemeyi ciddi ciddi düşünenler bile var.

AK Parti teamüllerinin ve tercihlerinin yerine,  ilgi alanında AK Parti ilkeleri ve düşüncesi olmayanların tercih edilerek listeye konulması ve aday yapılması şaşırtıcıdır.

Özellikle Ankara ve İstanbul gibi büyük şehirlerde adayların emri vaki ile belirlenmesi sempatizanları AK Parti listelerini savunulamaz hale getirmiştir. AK Parti’nin listesinden TBMM’ne taşınan bazı isimler seçmeni ile görüşmeyi bir zul addetmiştir. “Tuzluk”lar çarpıcı ve canlı birer örnek değil mi? Çok şükür bu türden bir kısmı üç dönem, bir kısmı bu kez kapılarının kırılmasından elenmiş oldu.  

Kurulduğu günden beri parti teşkilatında karşılık beklemeden, hizmet eden ve koşturan, bir dostuma “Seçim atmosferine girildiği bu günlerde il teşkilatın ortalıkta görünmediğini” söyledim. Verdiği cevap oldukça şaşırtıcıydı.

-“İl yönetiminden bir arkadaş, seçmenin bir ihtiyacı için telefon açtığında hükümet cenahında yetkili bir amir, memur bulamaz ise, o idareci seçmene karşı mahcup olur. Bu mahcubiyet teşkilat içinde küslük meydana getirir. AK Partili bakanlarımız bürokratlarımız adeta parti teşkilatından gelen taleplere karşı “sessiz kalın” talimatı veriyorlar. Gönlü kırılan teşkilat neden çalışsın?”

Erzurum’da uzun zaman partide görev almış bir dostum, aday listesinin açıklanmasından sonra aradı. Sayın Efgan Ala’nın arkasından ikinci sıraya konulan aday, aile boyu Erbakan ve Tayyip Erdoğan düşmanlığı ile tanınıyor. O sebeple partiden soğuduğunu, hatta oy vermeyi bile düşünmediğini” söylüyordu. 

Benzer şikâyetler öteki vilayetlerde de seslendiriliyor. Ankara 1. Bölgede 1. Sırada yer alan zatın böyle bir ikrama layık görülmesinin sebebini kimse açıklayamamaktadır. Sendikayı siyasi rant ve basamak olarak kullanan başarısız ve beceriksiz bir zatın siyasete katkısı ne olabilir? AK Partili  Seçmen merak ediyor.

Ankara 2. Bölge listesinde iki isim istisna edilirse listede yer verilenlerin izahını bulmak mümkün değil.

Seçimlere kısa bir süre kala iktidar partisi seçmenini ikna etmek durumundadır. Yoksa yavru Gökçek’in liste dışı bırakılması ile liste oluşturulması tabanı ikna etmemiştir. Belki yavru Gökçek listede kendine yer bulamadı ama Baba Gökçek kendisine AK Parti içinde bir gurup oluşturacak isimleri listelere yerleştirmiştir. 

Bu bir tahmin mi,  gerçek mi seçim sonuçları gösterecektir.  

G Ü N Ü N   H İ K M E T İ

“Akibet hayır olur inşallah!”

Bir tasavvuf deyimi.