Her seçim öncesi siyasetçilerin dilinin ne kadar bozuk konuşuyoruz ama maalesef toplum bizde de büyük sorunlar var bu konuda. Siyasetçiler ne kadar sert konuşursa ortam o kadar geriliyor. Şuan referanduma gittiğimiz bu günlerde daha siyasetçiler konuşmadan toplum olarak hakaretlere, küfürlere ve birbirimizi hainlikle suçlamaya başladık. Kimilerine göre ‘Evet’ diyen vatan haini，kimilerine göre de ‘Hayır’ diyen vatan haini. Hepimiz vatan hainiyiz yani，bu nasıl bir hazımsızlık. Bırakın kim ne oy veriyorsa versin. İnsanlar 'Evet' veya 'Hayır' diyerek kendi fikirlerini açıklıyor. Sanatçı, sporcu, siyasetçi herkes fikrini açıklamakta özgür. Anayasa değişikliği için birilerinin fikrini açıklaması niye birilerini rahatsız ediyor, nedir bu telaş. Özgür bir ülkede yaşamıyor muyuz, niye başkasının fikrine saygı duymuyorsun, neden hakaret edip, küfür ediyorsun. Birbirinizin fikirlerine tahammülünüz olsun biraz. Eğer senin kendine saygın varsa başkalarına da saygılı ol. Peygamberimiz (SAV): “Sizden biriniz kendi nefsi için sevip istediğini kardeşi için de istemezse imanı kemale ermez” diyor. Her insanın düşüncesi farklı olabilir buna neden tahammül edilemiyor anlamış değilim.

İNSANLIĞIMIZI KAYBETMEYELİM
En çokta özgürlükten, demokrasiden bahseden insanlar maalesef bir birlerini hakaretlerle ve hainlikle itham ediyor. Benim ülkemin geleceği için bir oyum olacak elbet bunu hür irademle açıklayabilirim neden bu insanları rahatsız ediyor. Kimse başkasının vatan sevgisini ölçemez, yapılan bu yanlıştan bir an önce toplum olarak dönmemiz gerekli. Tamam, çok kritik bir süreçten geçiyoruz, ülkenin sisteminin değişmesi söz konusu ama bu insanlığımızı kaybetmemize neden olmamalı. 

DÜŞMANCASINA BİR SİYASET DİLİ
Herkesin hayal ettiği ülke aynı değil, ben bu sistemin değişmesi gerektiğini savunurum ve ona göre hareket ederim, başkası farklı şekilde düşünebilir. Tabi tüm ülkenin aynı şekilde düşünmesi mümkün değil ama bizler siyaset dilimizi düşmancasına yapmamalıyız. Siyasal dilin ince, anlayışlı toleranslı bir dil olması gerektiğini savunmaya katılmaktan başka diyeceğim yok. Yine dünya bağlamını takip edecek olursak, siyasal dilin kabalaşmasının saldırganlık veya savunma düzeyinde olması durumu değiştirmez.

ÜSLUBU SERTLEŞTİRMEK
Tabii kişisel hesaplaşmaların merkeze alındığı, her bir demeç ve söylevin intikam aracına dönüştürüldüğü böylesi bir ortamda şüphesiz ki bu anlayışın toplumu kamplara bölüp kutuplaşmalar oluşturmasından başka bir getirisi bulunmuyor. Dahası bu sorumsuz davranış, var olan toplumsal gerginlikleri daha da tırmandırarak yeni düşmanlıklar ortaya çıkarıyor. Türkiye’nin siyasetini yöneten kişilerin üslup sorunu; miting meydanlarında, basın toplantılarında, medyada içlerini dökerken kullandıkları saldırgan, öfkeli, komik, şiddet dolu bir ifade şeklidir. Bu büyük bir saygısızlıktır. İnsanların doğru cümleyi bulamadıkları (hatta yalan söyledikleri), karşısındakini ikna edecek doğru girişimleri olmadığı zamanlarda kullandıkları uygulamadan başka bir şey değildir üslubu sertleştirmek.

ÖFKELERİNİ YENEN İNSANLAR
Günümüzde hangi gruba veya inanca ait olursa olsun radikal eğilimler, dünya barışını ve güvenliğini tehdit eden unsurların başında gelmektedir. Radikaller sert, sivri, hatta kimi zaman saldırgan bir üslup kullanan kimseler olarak bilinmektedir. Toplum için büyük bir tehlike olan radikalizmin en belirgin özelliği öfkeli üsluptur. Her zaman uzlaşmayı, çatışmaları karşılıklı hoşgörü çerçevesinde çözüme kavuşturmayı ve olayların olumlu yönlerini görmeyi tercih etmeliyiz. Karşılaştığımız her olayda, barışçıl ve sakinleştirici bir tavır göstermeliyiz. Bir ayette Müslümanların bu özellikleri şöyle bildirilir: "Onlar bollukta da darlıkta da infak edenler, öfkelerini yenenler ve insanlardan bağışlama ile geçenlerdir. Allah iyilik yapanları sever." (Al-i İmran Suresi, 134)