Peygamber Efendimiz 571 yılında Mekke de Beni Haşimoğulları mahallesinde safa tepesi yakınlarında babası Abdullah’ tan kalan evde dünyaya geldi.

Kaynaklarda onun fiil olayının meydana geldiği yılda bu olaydan 55 gün sonra kameri aylardan Rebiyülevvelin 12’ üncü gecesinde doğduğu kaydedilir.

Annesi Âmine bir rüyasında onun isminin Ahmed veya Muhammed adını vermek istediğini söylemiştir.

Resulullah Efendimiz Âlemlere rahmet olarak gönderilen bir peygamberdir.

Ondan sonra Peygamber gelmeyeceği Kuran-ı Kerimde Cenab-ı Hak tarafından bildirilmiştir.

Muhammed aleyhi selam doğduğu sırada ve doğduktan sonra pek çok hâdise meydana geldi. “Muhammed aleyhi selamın dünyaya geldiği gece bir yıldız doğdu. Bunu gören Yahudi bilginleri Muhammed aleyhi selamın doğduğunu anladılar. Eshâb-ı kiramdan Hassan bin Sabit anlatır: “Ben sekiz yaşında idim. Bir sabah vakti Yahudi’nin biri, hey Yahudiler! Diye çığlık atarak koşuyordu. Yahudiler ne var, ne yırtınıyorsun diyerek yanına toplanınca şöyle söyledi: “Haberiniz olsun Ahmed’in yıldızı bu gece doğdu! Ahmed bu gece dünyaya geldi.”

Peygamber Efendimiz Ahir zaman Peygamberi yani bizim peygamberimizdir.

Bilindiği üzere onun doğumu bir sevinç olarak kutlarız.

Allah’ın bize emrettiği gibi eğer Hz. Muhammed (s.a.s) olmasaydı ben bu dünyayı yaratmazdım dediği Peygamberimize sevgilerimiz ve salavatlarımız onadır.

Biz Peygamber Efendimize ne kadar yakın olursak Cenab-ı Allaha da o kadar yakınlaşırız.

Biz çok salavat getirirsek Efendimiz (s.a.s) bizim selamlarımızı duyandır. Allah Peygamberimize vahiy ile Kuran-ı Kerimi indirmiştir.

Kuran-ı Kerimde bir ayeti kerimesinde şöyle buyurmuştur; “Şüphesiz ki Allah ve melekleri, Peygamber’e (çokça) salât ederler. Ey Mü’minler! Siz de O’na salavat getirin ve tam bir teslimiyetle selâm verin!” (el-Ahzâb, 56)

Bizler yaşayalım, anlayalım Peygamber Efendimizi tanıyalım diye Ankebut suresi 45 ayetinde Cenab-I Hak şöyle buyurmuştur;

“Ey Muhammed kitaptan sana vahyi olanı oku namazını dosdoğru kıl çünkü namaz insanı hayasızlıktan ve kötülükten alıkoyar.”

Allah’ı anmak olan namaz elbette en büyük ibadettir.

Allaha itaat için ibadetlerimizi doğru bir şekilde yapmalıyız.

Allah’ın emir ve yasaklarından sakınmalıyız ki kurtuluşa erelim.

Peygamber Efendimiz (s.a.s) merhametli evlatlarını seven iyi baba hayırsever iyi bir eş ve âlemlerin peygamberi ve rahmet peygamberi olarak anılır.

Bu kadar merhametli şu günümüzde peygamberimize benzemeye onun yaptığını yapmaya gayret gösteren var mıdır?

İnşallah onun yolundan, izinden gidenlerden eylesin rabbimiz.

Hilye-i Şerif Tercümesi; Hz. Ali Radiyallahü anh Resulullah Sallahü Aleyhi Vesellemi tasvif ederken şöyle anlatmıştır.

Allah Rasulü çok uzun boylu ve ne de uzuvları birbirine girmiş gibi kısa boylu idi.

Kavminin uzuna çalan orta boylusu idi.

Saçı ne çok kıvırcık nede düz idi, kıvırcıkla düz arasında dalgalı idi.

Yüzü etli, anlı çıkık değildi. Yüzünde bir çeşit yuvarlaklıklar vardı.

Kırmızı ile akın karışmasından doğmuş beyaz tenli idi. Karası çok kara, aklı çok ak iri gözlü idi.

Kirpikleri uzun idi, kemik başları ve omuz kemikleri iri idi, Vücudu kılsız ve tüysüz idi, elleri ve ayakları etlice idi,

Birisine iltifat edeceği zaman bütün vücuduyla dönerek iltifat ederdi.

İki omzunun arasında Nübüvvet Mühür’ü vardı. Peygamberin sonuncusudur.

İnsanların en geniş kalplisi, en doğru sözlüsü, yumuşak tabiatlısı muaşerette en keremlisi idi.

Onu ilk gören heybet duyardı.

Kendisiyle iltihat eden onu severdi.

Peygamberimizi tasvif eden ondan evvel ve sonra benzerini görmedim derdi.

Peygamber Efendimiz bizlere en iyi öğretmen ve en iyi vekildi. Resulullah’ı anarsak Rabbimizi buluruz.

Bizler de Allah’ın elçisi gibi yaşamaya gayret edelim onun sünneti seniyyesini yaşamaya çalışalım.

Dinimizi öğrenelim yaşayalım ve Allah’ın rızasına nail olmaya çalışalım.

Bizler dinimizi anlarsak, yaşarsak Rabbimiz de o kadar yakın oluruz.

Peygamber Efendimize selam ve salavatlarımızı unutmayalım.

Allaha emanet olun. Selam ve Dua ile.