Geçen hafta milletler arası temasların kaçınılmaz olduğundan, bu temasların teknolojik gelişmelerle daha hızlandığından, bu temasların tehlikeler yarattığından ve benzer tehlikelere sahip olan ülkelerin ve milletlerin kendi aralarında bloklar oluşturduğundan bahsettik. Bazı milletlerin ve ülkelerin tüm blokların dışında kaldığı konusuna da değindik. Bu hafta kaldığımız yerden devam edeceğiz. 
      Bir milletin dünya politikasında, siyasetinde, teknolojik ve ekonomik gelişmelerinde yalnız bırakılması veya soyutlanması durumuna otarşi denir. Bu durum geçmişte de kötü idi şu an da kötü bir durumdur. Ne yaparsanız kendi başınıza yapıyorsunuz. Mal ve hizmet üretiyor ama yurtdışına satamıyorsunuz, bir mal, hizmet veya teknoloji satın alacaksınız, bunu alacak döviziniz ve ticaret ortağınız yok. Sadece kendi içinize kapalı kalıyorsunuz ve böyle bir ülke asla güçlü bir ekonomik sisteme sahip olamaz. 
     Bunun dışında yine bloklara yakın ama hep blok dışında kalan kara ve kızıl emperyalist ülkelerin hammadde alıp ve geri ürün sattığı pazar haline gelmiş üçüncü dünya devletleri de bulunmaktadır. Bu çıkmaz ve acımasız kıskacın içinde birçok devlet yer almaktadır.  Bu üçüncü dünya devletleri genellikle kalkınmakta olan devletler olarak ifade edilirler. Bunlar bloklara yakın olsa da, içine dahi girseler de veya tamamen blok dışı kalsalar da hep sömürülürler ve asla güçlü bir ekonomi sahibi olamazlar. Bu devletler çok yönlü teşebbüsler de bulunsalar dahi genellikle geri çevrilirler. 
      Bu ve bundan önce ki yazlarımdan anladığımız kadarıyla, ekonomik yaşam da milletler arası temas mutlaktır. Güçlü bir ekonomik sisteme sahip olmak bu temasların teminatıdır. Bütün milletler, jeopolitik konumuna, tarihine, kültürel, sosyal, politik ve ekonomik amaçlarına göre, uzun veya kısa vadeli milletler arası temas ve iş birliği planlamalı ve bu plan doğrultusunda kendisine göre strateji belirlemek zorundadır. 
Selametle…