Geçtiğimiz gün tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de 8 Mart Dünya Kadınlar Günü kadınlara kutlandı. Belediyeler, iş yerleri, kurumlar kadınlara çiçekler dağıttı, hediyeler verdi. Çoğu erkek eşine, annesine kız kardeşine hediyeler aldı ve günlerini tebrik etti. Günün geçmişinden bahsetmekte gerekirse 1857 yılında ABD’de tekstil fabrikasında çalışan işçiler daha iyi koşullar için eylem yapmış ve polis müdahalesi ile 129 işçi can vermiş 1910 yılından itibarense bu tarih emekçi kadınlar günü olarak adlandırılmaya başladı. 

GERÇEKLER BÖYLE DEĞİL

Fakat hayatın gerçeğine gelirsek maalesef ülkemizde durum 8 Mart’ta ki mutluluk tabloları kadar da iç açıcı değil. Her geçen yıl kadına yönelik şiddet olayları artmakta son günlerde ise üzücü şekilde kadınlara ve çocuklara yönelik cinsel saldırılar gündemde yer kaplamakta. Ayrıca araştırmalar gösteriyor ki en büyük şiddet kadınlara eşlerinden geliyor. Yine araştırmaların gösterdiği şeyler arasında kadınlara yalnızca erkekler değil kayınvalideler, görümceler de şiddet göstermekte ve büyük ihtimalle şiddet uygulayanlarda kendileri zamanında şiddet görmüş insanlar. Olumlu bir yön görmek istersek gündeme çok sık şekilde gelmesi toplumsal bir bilinç ve şiddet uygulayan kişiler üzerinde baskı oluşturabilir. Cezaların tekrar gündeme gelmesi ve değişiklikler yapılması sağlanabilir. 

KADIN HERYERDE EMEK VERİYOR

Kadınlar iş hayatında, ev yaşantılarında her zaman emek verenlerdir. Ev hanımı diye tabir ettiğimiz kadınların çalışmadığı düşüncesi de hayli yanlıştır. Onlar evlerindeki bütün işleri yapmaktadır hem de ücret karşılığı olmadan. Kadınların şiddet gördüğü alanlardan biriside iş hayatıdır. İş yerlerinde tacize uğrayan, kadınlar müşteriler tarafından sarkıntılık yapılan kadınlar ekmek parası için tüm bu zorluklara katlanmaktadır. Devletimizin kadınları kötü niyetli kişilere her zaman büyük dikkatle koruması gerekir.