Geçen hafta irsî faktörlerin ekonomiye katkısı konusuna giriş yapmıştık. Bu hafta kaldığımız yerden devam edeceğiz.
          Önceki yazımda bahsettiğim üzere, istisnalar göz ardı edildiği takdirde, bir babanın mesleği ile çocuklarının zekâ gelişimi arasında ciddi bir ilişki vardır. Tabi burada irsî faktörlerin mi yoksa çevre faktörünün mü etkin olduğu net olarak söylemez. Bu durum münakaşaya açık bir durumdur, net bir yorum bulmak imkansızdır. Fakat bizim için önemli olan bu iki faktörün hangisinin etkili olduğu değil, ikisinin de etkili olduğu detayını izah etmektir. 
          Bu yazı serinin amacı ekonomiye etki eden faktörlerdir. Dolayısıyla amacımız ırsî ve çevre faktörlerini ayrı ayrı münakaşa etmekten ziyade bu ikisinin ekonomiye olan etkilerini ele almaktır. Bu etkiyi şöyle izah etmek doğru olacaktır: çevresel veya ırsî faktörler ayrı ayrı ya da birlikte bir bireyin zekâ gelişiminde büyük rol oynamaktadır. 
          Gerek mal ve hizmet üretiminde, ekonomik ve sosyal iş bölümünde, gerekse bireylerin, yetenekleri, kabiliyetleri ve potansiyel güçleri doğrultusunda onları vazifelendirmek, görevlendirmek ve sorumluluk sahibi yapmak, ülkenin istikbali ve ekonomisi için önem arz etmektedir. Bilimsel ve objektif testler ve muayeneler ile çocuklarımızın, yetenekleri, kabiliyetleri ve potansiyel güçlerinin farkında olup, onları sınıflandırarak, ihtiyaçları olan eğitimi vermiş olmak bizim için başarılı bir iş ve geleceğin teminatıdır. 
        Tabi bu işlemler yapılırken kesinlikle çocuklarımızın hangi sınıf ve tabakadan, ailelerinin iş veya meslekleri dikkate alınmadan, ayrım yapmadan, çocuğun yetenek, kabiliyet ve potansiyel gücü doğrultusunda ihtiyacı olan eğitimi vermek devletimizin en kıymetli vazifesidir. Ekonomik faaliyetlerde ve iş hayatında, her birey kendine uygun yeri, hakkı ile, başarısıyla elde edebilmelidir.