Yerel seçim tarihinin açıklanmasıyla beraber "herkes" kendi penceresinden bakmaya başladı.

Öğretmen atama bekliyor, emeklilikte yaşa takılanlar hakkımı verin diyor, tanzim satış için pazarcı ve halci birbirinin derdine düşüyor. Benzin, LPG ve diğer zamlar hakkında sürekli bir talepler geliyor.

Sendikalar, dernekler, kurumlar, kuruluşlar... Kısacası hemen herkes kendi penceresinden bakıyor.

Ancak bu ülke içerisinde bu olsa daha iyi olur diyen kimse yok. Çünkü herkesin talepleri farklı. Mesela trafik sorunu.

Bu çözülebilir ancak milyonlarca arazi üzerinden o projenin çizilmesi ve yapılması yıllar alacak.

Mesela işsizlik sorunu. İşsizlik için yapılacak fabrika veya kapatılması iptal edilecek fabrikalara verilecek desteklerin artırılması ve bunun gibi örnekler yine süreci yavaşlatacak ve yine "dengesizlik" baş gösterecek.

Türkiye için daha iyi şu fikrim var diyen hiç bir kimse yok. Bunu adaylar için ve seçmen içinde belirtiyorum. Sadece vatandaş veya meclis için değil, herkes için.

Genel olarak Türkiye'de bu sorun var diyen daha kimse çıkmadı. Madem her seçim olduğunda herkes kendi penceresinden bakacak ve ona göre örnek olarak; "EYT yoksa oy yok" veya "atama yoksa oy yok" diye düşünceye kapılıyorsa kusura bakmayın bütünleşmemiz daha çok uzun yıllar alır.

Tamam vatandaşımızın hakkıdır talep edebilir ancak "herkes için" düşüncesine neden sığınılmadığını sorgulamak gerekiyor.

Ben işsiz kaldım özel sektör veya başka yerlerde uğraştım en kötü girişimci oldum işimi kurdum. Bunun yanı sıra belediyenin hizmetini sevmedim gittim kendi sistemimi kurdum düşüncesi olduktan sonra hayat daha kolay olacaktır.
Ne kadar talep çok olursa o kadar imkansız oluyor çünkü. Bunun en güzel örneği öğretmenlik. 400 bin açık var alınan 20 bin istenen talep 40 bin. 400 bin içinden 40 bin yapılır yapılmasına ancak öğrenci ve öğretme dağılımı nasıl olacak bunu kimse sorgulamadığı için sadece "yapılsın, edilsin" talepleri meydanlarda yüzüyor.