Özellikle yiyecek, içecek gibi bedenin tüm hücrelerine yayılan haram bir gıdanın olumsuz etkisi inkâr edilemez. Çünkü beden ile ruhun karşılıklı etkileşimi bilimsel olarak da ispatlanmış bir hakikattir. Allah, yapılan hiçbir iyiliği zayi etmez. Mum ışığından güneş ışığına kadar ışık dereceleri olduğu gibi, duaların da dereceleri vardır. Haram işleyen kimseler, işledikleri haramların büyüklüğüne göre, bu duaların derecesini düşürmektedirler.

Burada önemli bir nokta da şudur: Dua eden kişi haramların havuzunda yüzmektedir. Tövbe etmemektedir. Bir yandan Allah’a isyan etmekte, diğer yandan O’ndan dilekte bulunmaktadır. Bu gerçekten çirkin bir tutumdur, bir utanmazlık örneğidir.

Bu konuda bir diğer önemli noktada şudur: Suç işlemekle itaat etmek arasında ters orantılı bir ilişki vardır. Bu iki zıt kutbun sürekli yan yana bulunması, bir problemin varlığına işarettir. Her ne kadar peygamberlerden başka kimse masum değilse de, sürekli olarak suç işlemek, Allah’a karşı isyan etmek, Allah’a samimi olarak iman eden, onun büyüklüğünü gönlüne yerleştiren bir kimsenin bu samimiyeti ile bağdaşmaz. O zaman kişinin bu samimiyetini sorgulaması gerekir.

Zira haram olarak yiyip içilen şeyler, alınan gıdaların ve giyilen elbiseler, insanın maddi vücut yapısında ve teşekkülünde olduğu gibi manevi terakkisinde de çok büyük tesir sahibidir. İmam Gazâlî, "Haramlardan kaçanlara adil; sakınmayanlara fasık, günahkâr ve asi" diyerek meselenin bütün boyutlarıyla değerlendirilmesi gerektiğinin altını çizer. Çünkü müminlerin salih amelleri terk etmeleri ya da işledikleri salih amellerin onları kötülüklerden alıkoymaması, çoğu zaman haram olan bu yiyecek, içecek ve giyeceklerin tesirinden kaynaklanmaktadır. Müminlerin salih amelleri terk etmeleri ya da işledikleri salih amellerin onları kötülüklerden alıkoymamasının nedeni yedikleri, içtikleri ve giydiklerinin haram olmasıdır.