Uzun yıllardır okullardaki eğitimin niteliği tartışıla dururken gözden kaçan o kadar çok şey vardı ki, ülke gündemine düşen haberlerle tekrar gün yüzüne çıkmaya başladı. Kocaeli'nin Körfez ilçesinde, 46 yaşındaki İsmail Devrim'in lisede eğitim gören oğluna okulun istediği pantolonu alamadığı ve oğlunun da bu nedenle derse alınmaması nedeniyle intihar ettiği ülke gündeminde geniş yer kapladı. Yine benzer bir olay aynı günlerde Antalya’da yaşandı. Çocuğunun okul masraflarını karşılayamayan anne çareyi belediye ve kaymakamlıkta aradı. Çaresiz anne çaldığı her kapıdan geri çevrildi ve çözümü elinde okul listesi ile bir kafeye giderek yardım aramakta buldu. Gözü yaşlı anne kafedeki müşterilere elindeki okul listesini gözyaşları içinde göstererek, dilenci olmadığını sadece çocuğunun okul masraflarının karşılanmasını istedi.
Biri anne, biri baba. İkisinin de tek derdi çocuklarının eğitimi. Ortak yanları ise çaresizlikleri. Baba, pantolonu okul kıyafetine uymayan oğlunun yok yazılmasına dayanamıyor ve intihar ediyor. Anne elinde liste kapı kapı dolaşarak yetkililerden yardım istiyor. Kapılar yüzüne kapandığında da çareyi vatandaşlardan yardım istemekte buluyor. Ülkeyi derinden sarsan bu haberler eğitim ve öğrenimdeki eşitsizliği gözler önüne seriyor.
Ülkenin geçtiği zorlu süreçte asgari ücretle çalışan birçok veli, çocuklarının eğitim harcamalarını karşılayamıyor. Anayasa’da ve Uluslararası insan hakları belgelerinde hiç kimsenin eğitim hakkından mahrum bırakılamayacağı maddesi yer alıyor. Aynı zamanda öğrenimin ilk ve temel safhalarda parasız olduğu belirtiliyor. Tüm bunlara rağmen eğitim harcamaları velilerin üstüne yıkılarak bu gibi tabloların ortaya çıkmasına neden oluyor. Sürekli eğitimin kalitesi tartışılırken, öğrencilerin sözde ücretsiz sağlanan eğitime erişimi hiç göz önünde bulundurulmuyor.
Okullarda alınan kayıt paraları, kırtasiye masrafları, aidatlar ve yıl içinde de temizlik, tadilat gibi diğer ihtiyaçlar için öğrencilerden alınan masraflar konuşulmuyor. Bu da yetmezmiş gibi örnek okul kıyafeti adı altında velilere harcamalar yaptırılıyor. Durumu iyi olan vatandaşlara ağır bir yük olmayan ama asgari ücretle ev geçindirmeye çalışan birçok veliye ağır bir yük bindiren örnek okul kıyafeti uygulaması bir çok ailenin bütçesini zorluyor. Tek tip kıyafet uygulaması her okulda uygulanmıyor fakat birçok okulda halen bu uygulama devam ediyor. Bu kıstas ya bütün okullardan kaldırılmalı ya da devlet eliyle sağlanmalı. Bu konudaki inisiyatif okullara bırakılmamalıdır. 
Bu konuda acilen yapısal reformlara ihtiyaç duyulmaktadır. Anayasada belirtilen parasız eğitim hakkı acilen hayata geçirilerek, velilerden hiçbir şekilde para ya da araç gereç desteği istenmeme, eğitim parası olanların yararlandığı bir fırsat haline getirilmemelidir. Kıyafet konusunda da serbestlik getirilerek tek tip öğrenci kıstasından öğrencilerimiz bir an önce kurtarılmalıdır. 
Eğitim öğretim yılı boyunca öğrencilerin tüm ihtiyaçlarını devlet karşılamalıdır. Geleceğin güvencesinin sağlam temellere dayalı eğitimden geçtiği unutulmamalıdır. Eğitimin öncelikle devletin işi olduğu, ülkenin refah seviyesi için ulaşım, sağlık, beslenme gibi temel ihtiyaçlarında öğrencilere ücretsiz sağlanması gerektiği hatırlanmalıdır. Aksi takdirde eğitim harcamalarını çocuklarımızın ve velilerimizin üstüne yıkmanın sadece ailelere değil ülkenin geleceğine de zarar verdiği unutulmamalıdır.