1940'lı yılların Mart 29'unda imzalanmıştı Türkiye ile Suriye dostluk anlaşması. Bu zamana bakıldığında aradan geçen 70- 80 yıllık süreçte nelerin değiştiğini, kimlerin yerine ne kralların, ne cumhurbaşkanlarının, ne başbakanların getirildiğini görüyoruz.
Belki hepsini sıralamaya kalksak gazetemizin bize vermiş olduğu payı aşabiliriz. Diğer yandan bunca yıldan sonra oturmuş size bu yazıyı yazarken aklıma bir soru takıldı...
1940'lı yıllarda yaşanan politik düzen ve savaş sorunlarından sonra Suriye ile Türkiye arasında bugünü bizlere yaşatacak hangi sebeplerdi? Biliyorum buna pek çok insan farklı sebepler gösterecek ancak, aradan geçen onca yıla rağmen bazı şeyleri kaybetmişizdir belki de...
Mesela; itibar. Biz diyoruz hani Suriye bizden korksun, belki de Suriye'nin gözünde Türkiye'nin değeri yoktur. Aynı Hollanda sorunu gibi patlak verdi belki de... Şu sosyal medya üzerinden yaygaralara sebep olup bir hafta içinde rafa kaldırılan.
İkisini bağdaştırabiliriz ama siyasi ve ekonomik açıdan şartlara bakıldığında bazı şeylerin yeniden kazanılmayacağını bilmeliyiz belki de...
 1940'lı yıllarda imzalanan Suriye dostluk anlaşması üzerinden geçen 70- 80 yıllık süreç içerisinde anlaşmanın bir kelimesinin kalmadığı aşikar. Öyle ki; şanlı ordumuz Afrin'de taş üstünde taş, baş üstünde terör izi bırakmıyor hamd olsun.
Anlaşmaya bu zamana kadar devam edilmesi zaten gerekmezdi. Esed gibi bir belanın olması. 1940'lı yıllardan süregelen bir anlaşma zihniyetinin devam etmesi için mecbur olmazdı. Öyle ya şu anda birer, birer kaçıyorlar. Bu yüzden ne anlaşmaların yapıldığı meşgul etmesin kimseyi.
Aradan kaç yıl geçmiş dostluk hatıralarda kalmış. Suriye, mazlumlara yapılan işkencelere sahne kalmıştır.