Eğitim sorunlarının tartışıldığı bir sempozyuma konuşmacı olarak katılmıştım. Benimle beraber sunum yapan diğer bir öğretmen arkadaş sınıfındaki çocuklara en son ne zaman bir ağaca dokunduklarını sormuş. Gelen cevaplarden en erken olanı 6 aymış.

Tabiatten kopuk bir insan Allahın kudretini, tabiatta her baharda tekrarlanan yeniden yaratılış mucizesini nerden öğrenebilir ve hissedebilir?

Başta okul çağı olmak üzere çocuklarımızın ve gençlerimizin yeni ebeveyni, en etkili öğretmeni TV ve internet.

Tabiat,kuşlar, temiz hava ve Allahın kudretini hatırlatacak yaratılış manzaraları hak getire.

Görüntünün dili her şeyin önüne geçti.

ALLAHIN AYETLERİ SADECE İNTERNETTE Mİ?

 “İnsanlara afakta (ufuklarda, hariçte, evrende) ve kendi nefislerinde (benliğinde) ayetlerimizi göstereceğiz ki onun (Kur’an’ın) gerçek olduğu, onlara iyice belli olsun. Rabbinin her şeye şahit olması, yetmez mi?” (Fussılet suresi 53.ayet.)

Görüntü yani görünen cihanşumül bir simgedir. Modern tarih anlayışına göre mağara dönemi olarak bahsedilen insanlığın ilk döneminde bile iletişim dilinin mağaralara çizilmiş resimler olduğunu biliyoruz. Tıpkı ilk icat edilen alfabelerden birisi olarak görülen Mısır hiyeroglifleri gibi kadim bir alfabede de resimlilik ön plandadır. Ünlü Arap seyyahı İbn-i Fadlan’ın 10.yy.’daki yolculuğunu anlatan 13. Savaşçı filmindeki  şu çarpıcı diyalogda buna örnek verilebilir; İbn-i Fadlan’ın okuma-yazma bildiğini duyan Vikingli savaşçı şöyle der, -Sen seslerin resmini yapabiliyor musun?

Tabiata bakarak bilgilenme yerine google hocaya sorarak bilgilenme dönemini yaşıyoruz. Sadece bilginin kaynağının güvenilirliğini değil hep tüketen ama pek üretmeyen bu bilgilenme biçimine ne kadar güvenebiliriz.

Ahireti hedeflemeyen hiçbir eğitim felsefesi dünyada insanlara mutluluk ve huzur veremez verse verse kariyer stresi, sınav bunalımı hediye eder.

Tefekkürün nafile  ibadetten üstünlüğünün vurgulanmasından tutun  Bediüzzaman gibi bir allameyi cihanın dağda ağaç başlarında tefekküre çıkması gösteriyor ki Tevhid sadece kütüphanelerden kitap okumakla elde edilecek bir güç değildir. Bu anlamda pedagojik değil ekolojik bir eğitim felsefesi sağlam bir tevhidi inancı doğuracaktır.