Geçtiğimiz pazartesi günü ilk ve orta dereceli eğitim kurumları yeni eğitim-öğretim dönemine başladı. Birçok siyasetçi de yeni eğitim-öğretim döneminin “hayırlı” “başarılı” “huzurlu” geçmesi için çeşitli temennilerde bulundu ancak birçoğunun aklına bile gelmeyen bir soru vatandaşın gündemini meşgul ediyor: “Böyle açılacağına hiç açılmaması daha hayırlı olabilir mi?”

Çoğu Avrupa ülkesinden daha fazla ders saatine ve daha zengin ders içeriğine sahip olduğumuz halde Dünya sıralamasında ilk 100’e giren herhangi bir üniversitemiz yok. Üniversite çağındaki öğrencilerin birçoğu anadilinde okuma-yazma becerilerinde dahi iyi bir seviyede değil.

Kaliteli bir eğitim için kaliteli öğretmenler gerekir. Mantar gibi çoğalan ve neredeyse her köyde, her apartmanda rastladığımız üniversitelerin büyük çoğunluğu iyi bir öğretmen yetiştirecek kapasitede değil. Öğretmenlik idealist insanların mesleği olmaktan gitgide uzaklaşarak memur olmanın en kısa yolu olarak görülmeye başlanıyor. Bu zihniyetteki öğretmenlerin ise öğrencilere ne katabileceği yahut ne katamayacağı herkesin malumu…

Bütün bu sıkıntıların yanında ülkemizin sırtında gitgide ağırlaşan bir yük olan sığınmacı meselesi eğitim sisteminin çöküşünün ilanı oldu. Bazı okullarda Türk öğrencilerle yabancı uyruklu öğrencilerin sayısı yarı yarıyayken birçoğunda yabancı uyruklu öğrenciler çoğunlukta. Hatta bazı sınıflarda Türk öğrenci yok. Bu durum okullarda yaşanacak mağduriyetlere de kapı aralıyor. Hatta bazı okullarda çocuklarını yabancı uyruklularla okutmak istemeyen öğrencilerin ailelerinden para talep edilerek sığınmacıların olmadığı Türk sınıfları oluşturulduğu konuşuluyor. Parası olan yabancılar çocuklarını “international school” adı altında Arapça ve İngilizce öğretim yapan okullara gönderiyor. Bu okulların Türk eğitim sisteminin neresinde olduğu büyük bir muamma ancak bu okullar üzerinden Türkiye eğitim sistemine bir hançer daha vurulduğu kesin.

Bir millet; devletini, vatanını, topraklarını kaybedebilir ama milli ve mukaddes değerlerini kaybetmedikçe yok olmaz. Geçmiş tecrübeleri, milli değerleri genç kuşaklara aktarabilmek ancak eğitimle mümkündür. Eğitim bozulduğu yerde ise tuz çoktan kokmuştur.