Bilirsiniz, sürekli kaşınıp duranlara uyuz derler. O hesap, Yunanistan da son zamanlarda kaşındıkça kaşınıyor. Kaşıyan olmayınca da uyuzluğu artıyor, azıyor…
Yunanistan’ın kaşıntısı, çok eskilere gitse de özellikle 15 Temmuz 2016 günü ülkemizin ABD ve NATO tarafından işgal teşebbüsüne uğraması ile artış gösterdi. Hatırlarsanız, 15 Temmuz’dan günler sonra Yunanistan Savunma Bakanı, “eğer ekonomik darboğazda olmasaydık Ege sahillerini almak için Türkiye’ye asker çıkarırdık, zira bundan daha uygun bir zamanı bir daha zor buluruz” demişti.
Görüldüğü üzere Yunanistan, Türkiye’ye asla dost bir ülke değildir. “Komşularla sıfır sorun” diye reel-politikten uzak abuk subuk teori geliştirenler, acaba düştükleri gülünç durumdan utanıyorlar mı, bilemem… Ama gerçekler maalesef acıdır.
Yunanistan, Doğu Türkistan’daki Uygur ayaklanmasını bile fırsat bilip Çin ile dostluk köprüsü kurmaya çalışıp bir yandan da Türkiye’yi ta Çin’e şikayet edecek kadar işi aymazlığa vuran hasta bir ruh haline sahiptir.
Allah aşkına, böyle bir Yunanistan nasıl dost olabilir? Dost dediğin, Pakistan gibi olmalı. Dostum dediğine arkanı döndüğünde ondan sana asla zarar gelmeyen, arada küçük kavgalar olsa bile en kısa zamanda barışıp sımsıkı sarılabileceğin kimsedir. Yunanistan ise 15 Temmuz’daki o tatsız hadiseyi hemen megalo-idea çıkarlarına uygun şekilde değerlendirebilmenin yollarını aramaya başlamıştır.
Yunanistan’ı bu kadar kaşınmaya cesaretlendiren başlıca vakıa ise Türk Donanması’ndaki müthiş zafiyettir. Bilindiği üzere FETÖ, Deniz Kuvvetlerimizde son derece etkindi; Bahriyedeki bir FETÖ militanı, yüz tane şakirde bedel kabul ediliyordu. 15 Temmuz’dan sonra her ne kadar önemli operasyonlar yapılmış olsa da Donanmamızdaki FETÖ unsurlarının temizlendiğini ve söz konusu zaafiyetin tamamen sona erdiğini kimse iddia edemez. Bu durumu bilen Yunanistan, Türk Ordusunun –özellikle de Donanmanın- cevap verme gücü olmadığını düşünerek Ege’de terör estiriyor. Nerede boş bir kayalık, adacık görse asker çıkarıp bayrak dikiyor, karasularını 12 mile çıkarmış gibi hareket ediyor, her fırsatta saldırgan bir tavır sergiliyor, Türkiye’ye adeta açık denizlerden tecrit etmeye çalışıyor.
Türkiye ise bir yandan Suriye’de terörist maskesi takmış yedi düvele karşı cihan Harbi benzeri bir savaş verirken bir yandan da kendi içindeki FETÖ’cü hainleri ayıklamaya çalışıyor. Hiç şüphesiz zor bir süreçten geçiyor. Ancak açık yüreklilikle ifade etmek gerekir ki Türkiye’nin ölüsü bile Yunanistan’ı duman etmeye değer. Nitekim tarihte de öyle olmuştur. Tarihinin en zor döneminde bulunan Türk Milleti, üç yıl süren İstiklal Harbi neticesinde tüm dünyanın desteklediği Yunanlıları perişan etmiştir. Üstelik bunu yaparken Sovyet Rusya’nın da desteğini almıştır.
İşin doğrusu, Yunanlılar ile tarihte çok karşılaştık, hepsinde de biz yendik. Yunan milletini tamı tamına üç yüz yıl köle yaptık, topraklarında ay yıldızlı bayrak dalgalandırıp her yerinde ezanlar okuttuk. Buna rağmen Yunanistan’ın Türkiye’ye kendini kaşıtmak isteyip durması, uyuzluğun dik âlâsıdır.