Ermeni tarihinin alnı lekesiz, şerefli tek bir günü yoktur. Her dönem birileri tarafından kullanılıp bir kenarda unutulan Ermenilerin kendilerince büyük bir planı var. Avrupa’da bir çok mecliste belli bir konum elde etmiş ermeniler maddi güçleriyle büyük Ermenistan planı için destek topluyor ve olabildiğince dünya kamuoyunda sözde ermeni soykırımını gündeme getirmeye çalışıyorlar.

Ermeni idealinin Avrupa kısmındaki diaspora kesimi her geçen yıl rüzgarı arkasına alıyor. Çeşitli yollarla dünyaca tanınan ünlüleri, medya gruplarını kendi yalanlarına inandırmış vaziyetteler. Amaç, yüzeysel olarak değinmek gerekirse; dünyayı sözde ermeni soykırımına inandırmayı başardıktan sonra Avrupa parlamentolarındaki desteği arkalarına alarak Türkiye’ye dava açmak ve akabinde tazminat talep etmek, daha ileri boyutta ise tazminat muhtemelen ödenmeyecek veya ödenemeyecek olursa her iki ahvalde de tekraren “sözde” büyük Ermenistan için bahsi geçen toprakların talep edilmesi ile sonuçlanacak büyük bir rüyadan ibaret. Neden özellikle Ermenilerin kullanıldıkları konusuna değindiğimi açıklamak isterim. 1. Dünya savaşında rejim değiştiren Ruslarda eski çarlık yönetiminin yerine SSCB kurulmuş ve çarlık yönetiminin tüm kirli çamaşırları ortaya dökülmüştü. Bununla birlikte biz tamamen farklıyız mesajı verilmiş ve Ruslar savaştan çekilmişti.

Çarlık rejiminin Ermenileri doğuda aşikarane desteklediğini biliyoruz. Sovyetlerin gelişiyle Gümrü antlaşması imzalanmış ve doğuda sınırlar resmen çizilmiştir. Tabi ki çarlık yönetiminden gördüğü desteği Sovyetlerden göremeyen ermeniler sınırların da belirlenmesiyle amiyane tabirle dımdızlak ortada kalmışlardır. Ruslar, savaş sürecinde Ermenileri Türklere karşı kullanıp sonra müsait bir yerde bırakmışlardır, yani belli bir süreliğine. 1992’de bağımsızlık alan Ermenistan’ı ilk tanıyan ülkelerden biri Türkiye olmasına rağmen Ermenilerin yaptığı ilk hareket bağımsızlık bildirgesindeki Ermenistan bayrağına Ağrı dağını resmetmek ve batı Ermenistan’daki haklarımızı alacağız diye naralar atmak olmuştur. Ermeni tehcirinin sebepleri az çok malumunuzdur. Kapitülasyonlarla gözü açılan Ermenilerin daha fazlasına göz dikmeleri ile Ali Osmanlı’nın yaptığı en doğru hamlelerden. Buna binaen onlar doğuda binlerce insanımızı katletti ve güçleri yettiğince soykırım yaptılar.

Doğu illerimizde bulunan toplu mezarları dünya kamuoyuna gösterirken, bunlar Türklerin bizi katlettiğinin kanıtıdır diye dezenformasyon yaymaya çalıştıkları sırada toplu mezarlardan alınan örnekler sonucu vefat edenlerin Türkler olduğu anlaşılmıştır. Ermeniler öyle acımasız bir millettir ki savaş raconu bilmezler. Biz savaşta isek ve ille de başka çare kalmamışsa karşımıza çıkan orduya karşı savaşırız. Onlar ise olmayan haklarını isterken kadın, yaşlı ve çocuk öldürmekten imtina etmezler. Bunun en büyük delili ise ASALA isimli terör örgütüdür. Bu örgüt 1975- 1994 yılları arasında etkin olmuş, ermeni milliyetçiliğini tekrar uyandırmak, güçlendirmek ve korumak üzere kurulmuş bir silahlı örgüttür. Kurucusu Harutyun Tokaşyan, kod adı Agop Agopyandır. Türkiye adına en meşhur faaliyeti Ankara Esenboğa havalimanında düzenlenen eylemdir. Ana fikri büyük Ermenistan’ı kurmaktır. Dünyanın birçok yerine patlayan bazı bombaların sorumlusu bu örgüttür. Ermeniler şimdilerde Karabağ’ın ardından iç siyasetinde ve askeri dinamiklerinde büyük sıkıntılar yaşıyor, inşallah bu sıkıntıları hiç dinmez. Görünen o ki diasporadan başkan sığınacakları bir liman kalmadı.

Yazımı bu vesileyle kaleme aldım. Azerbaycan’da şehit olan Türk askerlerine rahmet olsun. Ermenilerin makyavelist anlayışına istinaden, bir koldan silahlı terör örgütü gücüyle bir koldan işgalci askeri güçle bir koldan da siyasi diaspora gücüyle bu fikir için yaşadığını özetlemek istedim. Bir başka yazıda ABD temsilciler meclisi başkanı Nancy Pelosi üzerinden bu planın eğitim kolunu yazmayı istiyorum. Vakit ayırıp okuduğunuz için teşekkür ederim.