Diyarbakırlı anaların HDP’nin il binası önünde başlattıkları oturma eylemi kararlılıkla devam ediyor.

Evlatlarının dağa kaçırılması-çıkarılmasında HDP’nin aracı olduğunu söyleyen analar, “Çocuklarımız geri istiyoruz” diyorlar.

Katılım sayısı günden güne artan eylem, ülke gündemine de oturmuş durumda.

Nasıl oturmasın?..

Son derece önemli, tarihi bir eylem. Bölücü terör örgütü PKK’yı asıl bitirecek olan bir eylem. 

PKK’lı teröristlerle mücadelede güvenlik güçlerimiz özellikle son dönemde çok başarılı operasyonlara imza atıyor.

Arananlar listesinden hemen he rgün bir iki ismin üstü çiziliyor.

Ama PKK’yı bitirmek için bu yetiyor mu, yetmiyor.

Çünkü örgüt diğer yandan dağa yeni gençler kaçırıyor-çıkarıyor; onları ideolojik ve silahlı eğitimden geçirip, ellerine silah verip eyleme sürüyor.

Peki PKK bunu nasıl yapıyor; nasıl yeni militanlar kazanıyor?

İşte bu noktada siyasi uzantısı olan HDP’nin devrede olduğunu görüyoruz.

Özellikle Diyarbakır gibi illerde, HDP teşkilatları harıl harıl dağa militan topluyor.

Kimi kaçırılıyor, kimi kandırılıyor, kimi zaten gönüllü…

HDP binaları, şehir ile dağ arasında aracılık yapıyor; sevkiyat merkezleri gibi çalışıyor.

Son eylemler ve anaların anlattıkları da ortaya koyuyor ki, bu su götürmez bir gerçek.

Zaten HDP de yalanlamıyor bunu.

Anaları suçluyor; “devlet organizasyonu, falanca parti organizasyonu” deyip, hedef saptırıyor.

Öyle veya böyle… 

Bu, HDP’nin dağa militan devşirdiği gerçeğini değiştirmiyor.

Diyarbakırlı analara hep birlikte sahip çıkıp, destek olmalıyız.

Kimi siyasiler, analara destek vermekle birlikte “O çocukları PKK’nın elinden alıp analarına teslim etmek devletin görevi” deyip, hükümeti zora sokmaya çalışıyorlar. 

Sosyal medyada kimi vatandaşlar da “Yıllardır neden seslerini çıkarmıyorlardı” yollu sorularla, eylemci analara sitemde bulunuyorlar.

Her ikisinin de haklılık payı olabilir.

Evet, bu iş devletin görevidir. Devletin bu noktada gereğini yaptığı kanaatindeyim. 

Evet o analar, askerlerimiz şehit olurken de çıkıp HDP’ye, PKK’ya tepki göstermeli ve dağdaki çocuklarının kandırıldığını söyleyip, “evladımız geri istiyoruz” demeliydiler. 

Neticede geç de olsa bugün söylüyorlar bunu. 

Çok önemli olan bu “ses” yükselmeli. 

Bu da eylemci sayısının artmasıyla olur. Öyle günde bir iki aile yeterli değildir. Dağda oğlu, kızı, eşi, kardeşi olan her kim varsa korkmadan sesini yükseltmeli. 

Varlığını gençlerin dağa çıkması, orada-burada ölüp gitmesi ve ardında ailesine, ilçesine, şehrine acı bırakmasına borçlu olan HDP de, silahlı kolu PKK da ancak bu şekilde biter.